partnerstwo

partnerstwo (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	partnerstwo
dopełniacz	partnerstwa
celownik	partnerstwu
biernik	partnerstwo
narzędnik	partnerstwem
miejscownik	partnerstwie
wołacz	partnerstwo

(1.1) równe traktowanie siebie nawzajem, bycie partnerami

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Nie było między mną a rodzicami partnerstwa, nie zwierzałam się im^[1].

(1.1) Jesteśmy partnerami i to wymaga partnerstwa w życiu. Nie mogę sobie wyobrazić, że mój mąż pracuje po dziesięć godzin dziennie^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. partner m, partnerka ż, partnerowanie n

przym. partnerski

przysł. partnersko, po partnersku

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) partnership
• białoruski: (1.1) партнёрства n
• chorwacki: (1.1) partnerstvo n
• czeski: (1.1) partnerství n
• fiński: (1.1) kumppanuus
• francuski: (1.1) partenariat m
• hindi: (1.1) हिस्सेदारी ż (hissedārī)
• japoński: (1.1) パートナーシップ (pātonāshippu)
• kazachski: (1.1) әріптестік (äriptestik)
• łotewski: (1.1) partnerība ż
• macedoński: (1.1) партнерство n
• niemiecki: (1.1) Partnerschaft ż
• perski: (1.1) شرکة (shirkat), شرك (shirk)
• portugalski: (1.1) parceria ż
• rosyjski: (1.1) партнёрство m
• rumuński: (1.1) parteneriat n
• serbski: (1.1) партнерство n
• słowacki: (1.1) partnerstvo n, spolupráca ż
• słoweński: (1.1) partnerstvo n
• szwedzki: (1.1) kompanjonskap
• węgierski: (1.1) partneri viszony
• włoski: (1.1) gemellato m (miast), partenariato m

źródła:

1. Krystyna Kofta, Krystyna Kofta. Kobieta zbuntowana. Autobiografia, 2013.
2. wysokieobcasy.pl