panicz
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | panicz | panicze |
| dopełniacz | panicza | paniczów |
| celownik | paniczowi | paniczom |
| biernik | panicza | paniczów |
| narzędnik | paniczem | paniczami |
| miejscownik | paniczu | paniczach |
| wołacz | paniczu | panicze |
- (1.1) daw. niepełnoletni syn w szlacheckiej, zamożnej rodzinie
- (1.2) iron. mężczyzna młody, elegancki, żyjący wygodnie
- odmiana:
- (1.1-2)
- przykłady:
- (1.1) Nasz panicz zawsze jada śniadania o godzinie ósmej.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pan m, pani ż, panna ż, panienka ż, paniusia ż, państwo mos, panisko n, panowanie n
- czas. panować, opanować
- przym. paniczowski, pański, Pański
- przysł. pańsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. pan + -icz, pierwotnie st.pol. panic < st.pol. pan + -ic[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 258.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
