elegancki

elegancki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛlɛˈɡãnt͡sʲci], AS: [elegãncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący elegancji; charakteryzujący się elegancją

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	elegancki		elegancka	eleganckie	eleganccy	eleganckie
dopełniacz	eleganckiego		eleganckiej	eleganckiego	eleganckich
celownik	eleganckiemu		eleganckiej	eleganckiemu	eleganckim
biernik	eleganckiego	elegancki	elegancką	eleganckie	eleganckich	eleganckie
narzędnik	eleganckim		elegancką	eleganckim	eleganckimi
miejscownik	eleganckim		eleganckiej	eleganckim	eleganckich
wołacz	elegancki		elegancka	eleganckie	eleganccy	eleganckie
stopień wyższy elegantszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik elegantszy elegantsza elegantsze elegantsi elegantsze dopełniacz elegantszego elegantszej elegantszego elegantszych celownik elegantszemu elegantszej elegantszemu elegantszym biernik elegantszego elegantszy elegantszą elegantsze elegantszych elegantsze narzędnik elegantszym elegantszą elegantszym elegantszymi miejscownik elegantszym elegantszej elegantszym elegantszych wołacz elegantszy elegantsza elegantsze elegantsi elegantsze
stopień najwyższy najelegantszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najelegantszy najelegantsza najelegantsze najelegantsi najelegantsze dopełniacz najelegantszego najelegantszej najelegantszego najelegantszych celownik najelegantszemu najelegantszej najelegantszemu najelegantszym biernik najelegantszego najelegantszy najelegantszą najelegantsze najelegantszych najelegantsze narzędnik najelegantszym najelegantszą najelegantszym najelegantszymi miejscownik najelegantszym najelegantszej najelegantszym najelegantszych wołacz najelegantszy najelegantsza najelegantsze najelegantsi najelegantsze

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Na gwiazdkę podarowałem ojcu pelikana i eleganckie spinki do koszul.

składnia:

kolokacje:

(1.1) elegancki styl / strój

synonimy:

(1.1) wytworny, szykowny, gustowny

antonimy:

(1.1) nieelegancki, niedbały, niechlujny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. elegantka ż, elegancja ż, elegant m, elegancik m, eleganckość ż

przysł. elegancko

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. z łac.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) elegant
• arabski: (1.1) ظريف
• białoruski: (1.1) элегантны
• bułgarski: (1.1) елегантен
• chorwacki: (1.1) elegantan
• czeski: (1.1) elegantní
• duński: (1.1) elegant
• esperanto: (1.1) eleganta, pimpa, ŝika
• francuski: (1.1) élégant
• hiszpański: (1.1) elegante
• interlingua: (1.1) elegante
• macedoński: (1.1) елегантен
• niemiecki: (1.1) elegant
• norweski (bokmål): (1.1) elegant
• norweski (nynorsk): (1.1) elegant
• nowogrecki: (1.1) κομψός
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• rosyjski: (1.1) элегантный
• słowacki: (1.1) elegantný
• szwedzki: (1.1) elegant
• ukraiński: (1.1) елега́нтний, наря́дний
• włoski: (1.1) elegante, forbito

źródła: