płat

Podobna pisownia: plaat • plat • platt • plát • plätt

płat (język polski)

wymowa:

IPA: [pwat], AS: [pu̯at]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	płat	płaty
dopełniacz	płata / płatu	płatów
celownik	płatowi	płatom
biernik	płat	płaty
narzędnik	płatem	płatami
miejscownik	płacie	płatach
wołacz	płacie	płaty

(1.1) fragment papieru, materiału itp.

(1.2) odcięty lub oderwany płaski fragment czegoś, np. mięsa

(1.3) anat. płaska wyodrębniona część narządu wewnętrznego

(1.4) mat. rodzaj podprzestrzeni

(1.5) techn. element nośny statku powietrznego lub wodolotu

(1.6) st.pol. płaca

(1.7) st.pol. danina

(1.8) st.pol. filc umieszczany pod siodłem

(1.9) daw. czynsz^[1]

odmiana:

(1.1-5)

 

przykłady:

(1.3) Lewe płuco posiada dwa płaty (górny i dolny) ze względu na obecność serca, a prawe trzy (górny, środkowy i dolny)^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.5) płat nośny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. płatowiec mrz

zdrobn. płatek mrz

przym. płatowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *platъ

uwagi:

tłumaczenia:

(1.9) zobacz listę tłumaczeń w haśle: czynsz

• angielski: (1.3) lobe
• włoski: (1.3) lobo m

źródła:

1. Bogactwo języka, „Poradnik Językowy” nr 5/1919, s. 66.
2. Z Wikipedii.