nozdrze

nozdrze (język polski)

nozdrza (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈnɔzḍʒɛ], AS: [nozḍže], zjawiska fonetyczne: udziąs. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nozdrze	nozdrza
dopełniacz	nozdrza	nozdrzy / daw. nózdrz[2]
celownik	nozdrzu	nozdrzom
biernik	nozdrze	nozdrza
narzędnik	nozdrzem	nozdrzami
miejscownik	nozdrzu	nozdrzach
wołacz	nozdrze	nozdrza

(1.1) anat. jeden z dwóch otworów nosa^[1]

(1.2) anat. część nosa osłaniająca jedno z nozdrzy (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. nozdrzowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zwykle w lm ^[2]

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) nostril
• arabski: (1.1) منخر m
• baskijski: (1.1) sudur-zulo, sudupil
• bułgarski: (1.1) ноздра ż
• czeski: (1.1) nosní dírka ż, nozdra ż
• duński: (1.1) næsebor n
• esperanto: (1.1) naztruo
• fiński: (1.1) sierain
• francuski: (1.1) narine ż
• japoński: (1.1) 鼻孔 (びこう, bikō)
• kataloński: (1.1) nariu ż
• litewski: (1.1) šnervė ż
• łotewski: (1.1) nāss ż
• macedoński: (1.1) ноздра ż
• niderlandzki: (1.1) neusgat n
• niemiecki: (1.1) Nasenloch n
• nowogrecki: (1.1) ρουθούνι n
• portugalski: (1.1) narina ż
• rosyjski: (1.1) ноздря ż
• rumuński: (1.1) nară ż
• serbski: (1.1) ноздрва (nozdrva) ż
• słowacki: (1.1) nosná dierka ż, nozdra ż
• staroangielski: (1.1) næsþyrel n, nosþyrel n
• szwedzki: (1.1) näsborre w
• ukraiński: (1.1) ніздря ż
• węgierski: (1.1) orrlyuk; (1.2) orrcimpa
• wilamowski: (1.1) nōzałöh n
• włoski: (1.1) narice ż

źródła:

1. Hasło „nozdrze” w: SJP.pl.
2.  Hasło „nozdrze” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.