nieodzowny

nieodzowny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛɔdˈzɔvnɨ], AS: [ńeodzovny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nie dwuz.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	nieodzowny		nieodzowna	nieodzowne	nieodzowni	nieodzowne
dopełniacz	nieodzownego		nieodzownej	nieodzownego	nieodzownych
celownik	nieodzownemu		nieodzownej	nieodzownemu	nieodzownym
biernik	nieodzownego	nieodzowny	nieodzowną	nieodzowne	nieodzownych	nieodzowne
narzędnik	nieodzownym		nieodzowną	nieodzownym	nieodzownymi
miejscownik	nieodzownym		nieodzownej	nieodzownym	nieodzownych
wołacz	nieodzowny		nieodzowna	nieodzowne	nieodzowni	nieodzowne

(1.1) taki, bez którego nie można przetrwać, normalnie funkcjonować; konieczny, niezastąpiony

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Tlen jest nieodzowny do oddychania komórkowego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) potrzebny, niezbędny, podstawowy, zasadniczy, wymagany

antonimy:

(1.1) zbędny, niepotrzebny, zbyteczny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nieodzowność ż

przysł. nieodzownie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) required, necessary, indispensable
• białoruski: (1.1) неабходны
• hindi: (1.1) अनिवार्य
• kataloński: (1.1) imprescindible
• niemiecki: (1.1) unentbehrlich, wesentlich
• portugalski: (1.1) essencial
• sanskryt: (1.1) अवश्य
• włoski: (1.1) necessario, essenziale

źródła: