monotonia
Z Wikisłownika, wolnego słownika
monotonia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmɔ̃nɔˈtɔ̃ɲja], AS: [mõnotõńi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jednostajny, powtarzalny stan bez urozmaicenia
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) monotonia krajobrazu / życia
- synonimy:
- (1.1) monotonność, szarość
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. monotonny
- przysł. monotonnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) monotony
- arabski: (1.1) رتابة
- duński: (1.1) monotoni
- francuski: (1.1) uniformité ż, monotonie ż
- hiszpański: (1.1) monotonía ż
- interlingua: (1.1) monotonia
- niemiecki: (1.1) Monotonie ż
- nowogrecki: (1.1) μονοτονία ż
- rosyjski: (1.1) монотонность ż
- turecki: (1.1) monotonluk
- węgierski: (1.1) monotónia
- włoski: (1.1) monotonia ż
- źródła:
Hasło „monotonia” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
monotonia (język baskijski)
monotonia (interlingua)
monotonia (język włoski)
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.