mangiare

mangiare (język włoski)

un ragazzo sta mangiando (1.1)

wymowa:

IPA: [manˈdʒare] ​^?/i

​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) jeść

(1.2) przen. pożerać, pochłaniać

(1.3) zużyć, trwonić

(1.4) przen. gryźć, wyżerać, toczyć

(1.5) przen. pokonać, zwyciężyć

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) jedzenie, zjadanie

(2.2) pożywienie, pokarm

odmiana:

(2) lp mangiare; lm mangiare

przykłady:

(1.1) Mangiamo alle tre. → Jemy o trzeciej.

składnia:

kolokacje:

(1.2) mangiare con gli occhi → pożerać oczami

(2.2) essere esigente nel mangiare → być wymagającym jeśli chodzi o jedzenie • prima del mangiare → przed posiłkiem

(2.2) ordinare il mangiare → zamawiać jedzenie

synonimy:

(1.1) żart. manducare; reg. magnare; przest. manucare

(2.2) cibo, nutrimento, vivanda

antonimy:

hiperonimy:

(2.1) azione, operazione

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mangiaretto m, mangiarino m, mangime m

związki frazeologiczne:

przysłowia: chi ha mangiato i baccelli spazzi i gusci

chi pecora si fa, il lupo la mangia → kto się czyni barankiem, wilk go zje

l'appetito vien mangiando → apetyt rośnie w miarę jedzenia

si mangia per vivere, non si vive per mangiare → je się po to, żeby żyć, a nie żyje po to, żeby jeść^[1]

etymologia:

st.franc. mangier < łac. manducare → jeść

uwagi:

źródła:

1. Julia Murrmann, Miejsce i rola dialektu w repertuarze językowym młodego pokolenia Włochów. Diagnoza socjolingwistyczna, „Socjolingwistyka” XXX/2016, s. 34.