ligatura

ligatura (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌlʲiɡaˈtura], AS: [lʹigatura], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ligatura	ligatury
dopełniacz	ligatury	ligatur
celownik	ligaturze	ligaturom
biernik	ligaturę	ligatury
narzędnik	ligaturą	ligaturami
miejscownik	ligaturze	ligaturach
wołacz	ligaturo	ligatury

(1.1) jęz. typogr. znak będący połączeniem kilku liter, na przykład ß, æ, Æ; zob. też ligatura (pismo) w Wikipedii

(1.2) muz. znak graficzny oznaczający następstwo dwu lub więcej nut; zob. też ligatura (muzyka) w Wikipedii

(1.3) med. nić służąca do podwiązywania naczyń krwionośnych w czasie operacji

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) łuk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. ligatura → połączenie, związanie^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ligature; (1.2) ligature
• białoruski: (1.1) лігатура ż; (1.3) лігатура ż
• duński: (1.1) ligatur w
• francuski: (1.1) ligature
• hiszpański: (1.1) ligado m (de letras) (1.2) ligado m; (1.3) ligadura
• interlingua: (1.1) ligatura
• łaciński: (1.2) ligatura ż
• niemiecki: (1.1) Ligatur ż
• nowogrecki: (1.2) λεγκάτο n
• rosyjski: (1.1) лигатура; (1.2) лигатура; (1.3) лигатура
• rumuński: (1.1) ligatură
• ukraiński: (1.1) лігатура ż; (1.3) лігатура ż
• włoski: (1.1) legatura ż

źródła:

1.  Hasło „ligatura” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

ligatura (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. ligatura^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ligatu

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „ligatura” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)

ligatura (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ligatura

(1.2) oprawa, okładka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!

źródła:

ligatura (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ligatura	ligaturae
dopełniacz	ligaturae	ligaturārum
celownik	ligaturae	ligaturīs
biernik	ligaturam	ligaturās
ablatyw	ligaturā	ligaturīs
wołacz	ligatura	ligaturae

(1.1) wiązadło, splot^[1]

(1.2) opaska, bandaż

(1.3) połączenie, związanie

(1.4) splątanie w walce

(1.5) muz. ligatura, łuk

odmiana:

(1) ligatur|a, ~ae (deklinacja I)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ligo

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. ligo + -tura

uwagi:

źródła:

1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 387.