kruchy

kruchy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkruxɨ], AS: [kruχy] ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kruchy		krucha	kruche	krusi	kruche
dopełniacz	kruchego		kruchej	kruchego	kruchych
celownik	kruchemu		kruchej	kruchemu	kruchym
biernik	kruchego	kruchy	kruchą	kruche	kruchych	kruche
narzędnik	kruchym		kruchą	kruchym	kruchymi
miejscownik	kruchym		kruchej	kruchym	kruchych
wołacz	kruchy		krucha	kruche	krusi	kruche
stopień wyższy bardziej kruchy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej kruchy bardziej krucha bardziej kruche bardziej krusi bardziej kruche dopełniacz bardziej kruchego bardziej kruchej bardziej kruchego bardziej kruchych celownik bardziej kruchemu bardziej kruchej bardziej kruchemu bardziej kruchym biernik bardziej kruchego bardziej kruchy bardziej kruchą bardziej kruche bardziej kruchych bardziej kruche narzędnik bardziej kruchym bardziej kruchą bardziej kruchym bardziej kruchymi miejscownik bardziej kruchym bardziej kruchej bardziej kruchym bardziej kruchych wołacz bardziej kruchy bardziej krucha bardziej kruche bardziej krusi bardziej kruche
stopień najwyższy najbardziej kruchy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej kruchy najbardziej krucha najbardziej kruche najbardziej krusi najbardziej kruche dopełniacz najbardziej kruchego najbardziej kruchej najbardziej kruchego najbardziej kruchych celownik najbardziej kruchemu najbardziej kruchej najbardziej kruchemu najbardziej kruchym biernik najbardziej kruchego najbardziej kruchy najbardziej kruchą najbardziej kruche najbardziej kruchych najbardziej kruche narzędnik najbardziej kruchym najbardziej kruchą najbardziej kruchym najbardziej kruchymi miejscownik najbardziej kruchym najbardziej kruchej najbardziej kruchym najbardziej kruchych wołacz najbardziej kruchy najbardziej krucha najbardziej kruche najbardziej krusi najbardziej kruche

(1.1) łatwo ulegający złamaniu, pokruszeniu

(1.2) przen. nietrwały, delikatny, słaby

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Pan i pani zamawiali kruche ciastka, na co kelner oświadczał: „U nas wszystkie ciastka są kruche”^[1].

(1.2) Dostojny Zeus przytulał do szerokiej piersi kruche ciało Ganimeda^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) kruchy lód • sałata krucha • wierzba krucha

synonimy:

(1.1) łamliwy

(1.2) wątły

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kruszon mrz, kruchość ż, kruszywo n, kruszonka ż, kruszarnia ż, kruszarka ż, kruszyna ż, kruszynka ż, kruszec m, skrucha ż, kruszenie n, skruszenie n, pokruszenie n

czas. kruszyć ndk., skruszyć dk., pokruszyć dk.

przym. kruchutki, kruchuteńki, kruchusieńki, skruszony, kruszcowy

przysł. krucho, kruchutko, kruchuteńko, kruchusieńko

związki frazeologiczne:

stąpać po kruchym lodzie

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) brittle; (1.2) fragile
• arabski: (1.2) قصيم
• azerski: (1.1) davamsız; (1.2) davamsız
• bułgarski: (1.1) крехък
• czeski: (1.1) křehký
• duński: (1.1) skrøbelig; (1.2) skrøbelig
• francuski: (1.2) fragile, délicat
• kataloński: (1.1) fràgil; (1.2) fràgil
• niemiecki: (1.1) zerbrechlich
• rosyjski: (1.1) хрупкий; (1.2) хрупкий
• szwabski: (1.1) zrbrächlich
• szwedzki: (1.1) spröd, skör, bräcklig, o pieczywie frasig, o mięsie mör; (1.2) spröd, skör, bräcklig, vek, klen, skröplig
• ukraiński: (1.1) крихкий
• włoski: (1.2) fragile

źródła:

1. Joanna Kulmowa, Topografia myślenia, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
2. Witold Jabłoński, Dzieci nocy, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.