kredyt
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | kredyt | kredyty |
| dopełniacz | kredytu | kredytów |
| celownik | kredytowi | kredytom |
| biernik | kredyt | kredyty |
| narzędnik | kredytem | kredytami |
| miejscownik | kredycie | kredytach |
| wołacz | kredycie | kredyty |
- (1.1) ekon. odstąpienie określonej wartości w pieniądzach lub w towarach pod warunkiem zwrotu równowartości i odsetek w ustalonym terminie
- odmiana:
- (1.1)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kupować na kredyt
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kredytor m, kredytowanie n, skredytowanie n
- czas. kredytować ndk., skredytować dk.
- przym. kredytowy, kredytorski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł. credito[1] < łac. crēditum → 'pożyczka, dług, wierzytelność'[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) credit, w sklepie: charge account
- arabski: (1.1) ائتمان
- baskijski: (1.1) kreditu
- białoruski: (1.1) крэдыт m
- bułgarski: (1.1) кредит m
- czeski: (1.1) kredit m, úvěr m
- duński: (1.1) kredit w
- esperanto: (1.1) kredito
- hiszpański: (1.1) crédito m
- kaszubski: (1.1) bòrg m
- kataloński: (1.1) crèdit m
- niemiecki: (1.1) Kredit m
- nowogrecki: (1.1) δάνειο n, δανεισμός m, πιστοδότηση ż
- rosyjski: (1.1) кредит m
- szwedzki: (1.1) kredit w
- turkmeński: (1.1) kredit
- tuvalu: (1.1) kaitalafu
- ukraiński: (1.1) кредит m
- węgierski: (1.1) hitel
- wilamowski: (1.1) krydit m, kredyt m
- źródła:
- A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 18.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
