konsultować się

konsultować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃w̃sulˈtɔvat͡ɕ], AS: [kõũ̯sultovać], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. skonsultować)

(1.1) udzielać specjalistycznych porad

(1.2) zasięgać opinii, rady w jakiejś sprawie u specjalisty^[1]

czasownik zwrotny niedokonany konsultować się (dk. skonsultować się)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		konsultować
czas teraźniejszy		konsultuję	konsultujesz	konsultuje	konsultujemy	konsultujecie	konsultują
czas przeszły	m	konsultowałem	konsultowałeś	konsultował	konsultowaliśmy	konsultowaliście	konsultowali
	ż	konsultowałam	konsultowałaś	konsultowała	konsultowałyśmy	konsultowałyście	konsultowały
	n	konsultowałom	konsultowałoś	konsultowało
tryb rozkazujący		niech konsultuję	konsultuj	niech konsultuje	konsultujmy	konsultujcie	niech konsultują
pozostałe formy czas przyszły m będę konsultował, będę konsultować będziesz konsultował, będziesz konsultować będzie konsultował, będzie konsultować będziemy konsultowali, będziemy konsultować będziecie konsultowali, będziecie konsultować będą konsultowali, będą konsultować ż będę konsultowała, będę konsultować będziesz konsultowała, będziesz konsultować będzie konsultowała, będzie konsultować będziemy konsultowały, będziemy konsultować będziecie konsultowały, będziecie konsultować będą konsultowały, będą konsultować n będę konsultowało, będę konsultować będziesz konsultowało, będziesz konsultować będzie konsultowało, będzie konsultować czas zaprzeszły m konsultowałem był konsultowałeś był konsultował był konsultowaliśmy byli konsultowaliście byli konsultowali byli ż konsultowałam była konsultowałaś była konsultowała była konsultowałyśmy były konsultowałyście były konsultowały były n konsultowałom było konsultowałoś było konsultowało było forma bezosobowa czasu przeszłego konsultowano tryb przypuszczający m konsultowałbym, byłbym konsultował konsultowałbyś, byłbyś konsultował konsultowałby, byłby konsultował konsultowalibyśmy, bylibyśmy konsultowali konsultowalibyście, bylibyście konsultowali konsultowaliby, byliby konsultowali ż konsultowałabym, byłabym konsultowała konsultowałabyś, byłabyś konsultowała konsultowałaby, byłaby konsultowała konsultowałybyśmy, byłybyśmy konsultowały konsultowałybyście, byłybyście konsultowały konsultowałyby, byłyby konsultowały n konsultowałobym, byłobym konsultowało konsultowałobyś, byłobyś konsultowało konsultowałoby, byłoby konsultowało imiesłów przymiotnikowy czynny m konsultujący, niekonsultujący ż konsultująca, niekonsultująca konsultujące, niekonsultujące n konsultujące, niekonsultujące imiesłów przymiotnikowy bierny m konsultowany, niekonsultowany konsultowani, niekonsultowani ż konsultowana, niekonsultowana konsultowane, niekonsultowane n konsultowane, niekonsultowane imiesłów przysłówkowy współczesny konsultując, nie konsultując rzeczownik odczasownikowy konsultowanie, niekonsultowanie

(2.1) naradzać się w jakiejś sprawie^[2]

(2.2) zasięgać opinii, rady

odmiana:

(1.1-2) koniugacja IV

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) naradzać się

(2.2) radzić się

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) opiniować, radzić

(1.2) zasięgać

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konsultacja ż, konsultant m, konsultantka ż, konsultowanie n

przym. konsultacyjny, konsultancki

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. consultare

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) consult, take up with; (2.2) consult, take up with
• białoruski: (1.1) кансультаваць; (2.2) кансультавацца
• francuski: (1.2) consulter; (2.1) consulter
• rosyjski: (1.1) консультировать; (2.2) консультироваться

źródła:

1.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2.  Hasło „konsultować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.