kawalerka

kawalerka (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kawalerka	kawalerki
dopełniacz	kawalerki	kawalerek
celownik	kawalerce	kawalerkom
biernik	kawalerkę	kawalerki
narzędnik	kawalerką	kawalerkami
miejscownik	kawalerce	kawalerkach
wołacz	kawalerko	kawalerki

(1.1) bud. mieszkanie jednopokojowe

(1.2) pot. przedmałżeński okres życia mężczyzny

(1.3) pot. żart. młodzi nieżonaci mężczyźni^[1]

(1.4) kobiecy strój do jazdy konnej^[2]

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Wynajmę tanią kawalerkę w śródmieściu.

(1.3) Trzeba poczekać, aż kawalerka się rozkręci, wtedy pójdą panny w tany.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) garsoniera, mieszkanko, kąt; gw. (Górny Śląsk) ajncla

(1.2) kawalerstwo

(1.4) amazonka, myśliczek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kawaler mos, kawaleria ż, kawalerowanie n, kawalerstwo n, kawalerskość ż

czas. kawalerować ndk.

przym. kawalerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kawaler + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bedsitter, bedsit, amer. efficiency, kanad. bachelorette
• czeski: (1.1) garsonka ż, garsoniéra ż
• rosyjski: (1.1) гостинка ż, малосемейка ż
• węgierski: (1.1) legénylakás, garzonlakás
• włoski: (1.1) monolocale m

źródła:

1. Renata Majewska-Grzegorczykowa, Uwagi o odrzeczownikowych nazwach czynności z sufiksem -ka. Typ belferka, stolarka, „Poradnik Językowy” nr 1/1958, s. 2.
2. Sztuka świata. Słownik terminów, 2013, s.26