kaczor

kaczor (język polski)

kaczor (1.1)

wymowa:

^ⓘ, IPA: [ˈkat͡ʃɔr], AS: [kačor]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kaczor	kaczory
dopełniacz	kaczora	kaczorów
celownik	kaczorowi	kaczorom
biernik	kaczora	kaczory
narzędnik	kaczorem	kaczorami
miejscownik	kaczorze	kaczorach
wołacz	kaczorze	kaczory

(1.1) ornit. samiec kaczki

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Kaczor podpłynął i wyłowił z wody kawałki chleba, które mu rzuciłem.

(1.1) Samiec, zwany kaczorem, w szacie godowej ma zielono opalizującą głowę.^[1]

składnia:

kolokacje:

(1.1) Kaczor Donald

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) samiec

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kaczorek mzw/mrz, kaczystka ż, kaczysta mos, kaczka ż, kaczątko n, kaczę n, kaczyzm mrz

przym. kaczystowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kaczka^[2]

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) drake
• chorwacki: (1.1) patak m
• czeski: (1.1) kačer m
• duński: (1.1) andrik w
• esperanto: (1.1) viranaso
• galicyjski: (1.1) parrulo m
• islandzki: (1.1) steggur m
• kaszubski: (1.1) kôczór m
• niemiecki: (1.1) Enterich m, Erpel m
• norweski (bokmål): (1.1) andrik m
• rosyjski: (1.1) селезень m
• szwedzki: (1.1) ankbonde w, andrake w
• ukraiński: (1.1) селезень m, качур m

źródła:

1. z Wikipedii
2. Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 17.