godowy

godowy (język polski)

zachowanie godowe (1.1) węży

wymowa:

IPA: [ɡɔˈdɔvɨ], AS: [godovy]

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	godowy		godowa	godowe	godowi	godowe
dopełniacz	godowego		godowej	godowego	godowych
celownik	godowemu		godowej	godowemu	godowym
biernik	godowego	godowy	godową	godowe	godowych	godowe
narzędnik	godowym		godową	godowym	godowymi
miejscownik	godowym		godowej	godowym	godowych
wołacz	godowy		godowa	godowe	godowi	godowe
nie stopniuje się

(1.1) związany z godami, dotyczący godów

(1.2) przest. ślubny, weselny, biesiadny^[1]

(1.3) przest. uroczysty, odświętny^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Drugą oznaką okresu godowego u byków jest wydzielany charakterystyczny zapach piżma^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) okres godowy • taniec godowy • zachowania / zwyczaje / upierzenie / umaszczenie / barwy godowe

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gody nmos, godzenie n

czas. godzić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1.  Hasło „godowy” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Jolanta Flach, Jesienne Tatry, „Tygodnik Podhalański”, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.