hinduizm

Podobna pisownia: Hinduizm • hinduîzm

hinduizm (język polski)

wymowa:

IPA: [xʲĩnˈdu^jism̥], AS: [χʹĩndu^i ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• epenteza i ̯  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	hinduizm
dopełniacz	hinduizmu
celownik	hinduizmowi
biernik	hinduizm
narzędnik	hinduizmem
miejscownik	hinduizmie[1]
wołacz	hinduizmie[1]

(1.1) teol. rel. grupa wierzeń religijnych wyznawanych głównie na Półwyspie Indyjskim; zob. też hinduizm w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Hinduizm to jedna z najstarszych religii świata nadal praktykowanych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) religia

hiponimy:

(1.1) braminizm, wedyzm

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Indus mos/mrz, Hindustan mrz, Hindus m, hindus m, Hinduska ż, hinduska ż, hindi m, hinduista m, hinduistka ż, hinduistyka ż, hinduski m

przym. hinduistyczny, hinduski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pers. هندو (hindū) < sanskr. सिन्धु (síndhu) < sanskr. स्यन्दयति (स्यन्द्) (syandayati, syand) → „płynąć”^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hinduism
• arabski: (1.1) هندوسية ż
• baskijski: (1.1) hinduismo
• białoruski: (1.1) індуізм m
• bułgarski: (1.1) индуизъм m
• czeski: (1.1) hinduismus m
• esperanto: (1.1) hinduismo
• francuski: (1.1) hindouisme m
• hindi: (1.1) हिन्दू धर्म m (hindū dharma)
• hiszpański: (1.1) hinduismo m
• islandzki: (1.1) hindúismi m, hindúatrú ż
• japoński: (1.1) ヒンドゥー教 (hindū kyō)
• karpatorusiński: (1.1) індуїзм m
• kurmandżi: (1.1) hinduîzm ż
• łaciński: (1.1) hinduismus m
• malediwski: (1.1) ހިންދޫދީން
• niemiecki: (1.1) Hinduismus m
• orija: (1.1) ହିନ୍ଦୁ ଧର୍ମ (hindu dharma)
• pendżabski: (1.1) ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ m (hiṃdū dharama)
• rosyjski: (1.1) индуизм m
• slovio: (1.1) Hinduizm, Hinduvera
• szwedzki: (1.1) hinduism w
• tajski: (1.1) ศาสนาฮินดู (saat.sa.naa.hin.duu)
• tamilski: (1.1) இந்து சமயம் (intu camayam)
• turecki: (1.1) hinduizm
• tybetański: (1.1) ཧིན་ཏུའི་ཆོས་ལུགས (hin tu'i chos lugs)
• ukraiński: (1.1) індуїзм m
• urdu: (1.1) ہندومت
• uzbecki: (1.1) hinduiylik
• wietnamski: (1.1) Ấn Độ giáo
• włoski: (1.1) induismo m

źródła:

1. Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
2. Leksykon religioznawczy, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1998, s. 86.

hinduizm (język turecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rel. hinduizm

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: