- wymowa:
- IPA: [ˈhauːr̥]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) włos
- (1.2) przest. dulka
- (1.3) przest. podbierak
przymiotnik
- (2.1) wysoki
- (2.2) wysoki (o tonie)
przedrostek
- (3.1) wysoki, wysoko-
- odmiana:
- (1.1) lp hár, ~, ~i, ~s (~ið, ~ið, ~inu, ~sins); lm ~, ~, ~um, ~a (~in, ~in, ~unum, ~anna)
- (1.2) lp há|r, ~, ~, ~s (~rinn, ~inn, ~num, ~sins); lm ~ir, ~i, ~m, ~a (~irnir, ~ina, ~num, ~nna)
- (1.3) lp há|r, ~, ~, ~s (~rinn, ~inn, ~num, ~sins); lm ~var, ~va, ~vum, ~va (~varnir, ~vana, ~vunum, ~vanna)
- (2.1-2) lp hár, há, hátt; lm háir, ~háar, há; st. wyższy hærri; st. najwyższy hæstur
- przykłady:
- (1.1) Skipt hárinu í miðju. → Zrób sobie przedziałek na środku głowy.
- (1.1) Hárið er farið að þynnast. → Włosy zaczęły wypadać.
- (2.1) Þau ætla að reisa um fjögurra metra háan múr í suðurhluta bæjarins. → Zamierzają wznieść wysoki na cztery metry mur w południowej części miasta.
- (2.1) Hitinn er orðinn mjög hár. → Temperatura bardzo wzrosła.
- (2.1) Þú er orðin svo há! → Tak bardzo urosłaś!
- (2.2) Hún syngur hátt og skýrt. → Śpiewa wysoko i czysto.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) að kemba hárið → czesać włosy • ljóst hár → blond włosy • sítt hár → długie włosy • augnahár (augnhár), háralitur, hárbursti, hárfínn, hárgreiða, hárgreiðsla, hárklipping, hárkolla, hárlakk, hárlos, hárnál, hárréttur, hársár, hárskeri, hártogun, hártoppur, hárþurrka, háræð
- (2.1) á háu stigi → w wysokim stopniu • hátt settur → wysoko postawiony (o urzędniku itp.)
- (3.1) hágæða, háhýsi, hálendi, háskóli → wysoka jakość, wysokie budownictwo, wyżyna, uniwersytet
- synonimy:
- (1.2) þollur, áraþollur
- (1.3) háfur
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- hafa hátt • hafa hendur í hári e-s • í húð og hár • með húð og hári
- etymologia:
- st.nord. hár
- uwagi:
- źródła: