flet

Podobna pisownia: fleet • flét • flēt

flet (język polski)

flet (1.1)

wymowa:

IPA: [flɛt], AS: [flet] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	flet	flety
dopełniacz	fletu	fletów
celownik	fletowi	fletom
biernik	flet	flety
narzędnik	fletem	fletami
miejscownik	flecie	fletach
wołacz	flecie	flety

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	flet	flety
dopełniacz	fleta	fletów
celownik	fletowi	fletom
biernik	fleta	flety
narzędnik	fletem	fletami
miejscownik	flecie	fletach
wołacz	flecie	flety

(1.1) muz. instrument muzyczny; zob. też flet w Wikipedii

(1.2) muz. głos organowy o brzmieniu fletu (1.1)

(1.3) grub. posp. penis

odmiana:

(1.1)

 

(1.3)

 

przykłady:

(1.1) Naukę gry na flecie zaczęliśmy od melodii „Wyszły w pole kurki trzy”.

składnia:

kolokacje:

(1.1) grać na flecie • nauka gry / gra na flecie

(1.3) wyciągnąć / wyciągać / wyjąć / wyjmować fleta

synonimy:

(1.3) fiut

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) flet poprzeczny, flet prosty

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. flecista m, flecistka ż, fletnia ż, flecik mrz

przym. fletowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Flöte^[1]

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chuj

• afrykanerski: (1.1) fluit
• albański: (1.1) flaut
• angielski: (1.1) flute
• arabski: (1.1) ناي (nāy), مزمار
• baskijski: (1.1) txirula, flauta
• białoruski: (1.1) флейта ż
• bułgarski: (1.1) флейта ż
• chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 長笛, uproszczony 长笛, pinyin: chángdí
• duński: (1.1) fløjte w
• esperanto: (1.1) fluto
• francuski: (1.1) flute ż, flûte ż
• grenlandzki: (1.1) qarlortaat sanimoortariaq
• hiszpański: (1.1) flauta ż
• ido: (1.1) fluto
• interlingua: (1.1) flauta
• islandzki: (1.1) flauta ż
• japoński: (1.1) フルート, 笛
• jidysz: (1.1) פֿלייט ż (flejt)
• kalabryjski: (1.1) fratu, traviersu
• kaszubski: (1.1) flét m
• kataloński: (1.1) flauta ż
• koreański: (1.1) 플루트 (peulluteu)
• marathi: (1.1) बासरी ż
• niemiecki: (1.1) Flöte ż
• nowogrecki: (1.1) φλάουτο n
• otomi z doliny Mezquital: (1.1) thuza
• portugalski: (1.1) flauta
• rosyjski: (1.1) флейта ż
• serbski: (1.1) флаута ż
• słowacki: (1.1) flauta
• szwedzki: (1.1) flöjt w
• tetum: (1.1) fu'i
• tuvalu: (1.1) fagufagu
• ukraiński: (1.1) флейта ż
• węgierski: (1.1) furulya, fuvola, flóta
• wietnamski: (1.1) sáo
• wilamowski: (1.1) flet m, flēt m, flöt m, fip ż
• włoski: (1.1) flauto m

źródła:

1. Małgorzata Stefaniak, „Absztyfikant założył ancug”, czyli o niemieckich zapożyczeniach we współczesnej polszczyźnie potocznej, w: Język, Komunikacja, Informacja nr 6/2011, red. I. Koutny, P. Nowak, s. 224.

flet (język francuski)

wymowa:

(1.1) IPA: /flɛ/

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. flądra

odmiana:

(1.1) lm ~s

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niderl. vlete

uwagi:

źródła:

flet (język wilamowski)

flet (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

flēt • flöt

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) muz. flet^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Instrumenty muzyczne

źródła:

1.  Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909.