flanc

Podobna pisownia: fłanc

flanc (język polski)

flance (1.1)

wymowa:

IPA: [flãnt͡s], AS: [flãnc], zjawiska fonetyczne: nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ogrod. sadzonka roślinna

rzeczownik, forma fleksyjna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	flanc	flance
dopełniacz	flanca	flanców
celownik	flancowi	flancom
biernik	flanc	flance
narzędnik	flancem	flancami
miejscownik	flancu	flancach
wołacz	flancu	flance

(2.1) D. lm od: flanca

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Wzięłyśmy na targu trochę flanców pomidorów malinowych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) flanca, rozsada, sadzonka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. flanca ż, flancowanie n

czas. flancować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Pflanze → roślina

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

flanc (język francuski)

wymowa:

IPA: /flɑ̃/ ​^?/i

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bok^[1]

(1.2) wojsk. flanka^[1]

odmiana:

(1) lp flanc; lm flancs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) le flanc droit → prawy bok • le flanc gauche → lewy bok

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 293.