encounter

encounter (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska^ⓘ

bryt. IPA: /ɪnˈkaʊntə/

amer. IPA: /ɨnˈkʰæʊɾ̃ɚ/

znaczenia:

czasownik

(1.1) napotykać, znajdować, spotykać na swojej drodze

(1.2) doświadczyć

rzeczownik

(2.1) spotkanie (najczęściej niespodziewane, przypadkowe)

(2.2) wrogie, nieprzyjemne spotkanie

odmiana:

(1) encounter, encountered, encountered, encounters, encountering

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) come upon

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

średnioang. encountre < st.franc. encontrer < prarom. *incontrāre, utworzone od łac. in + contra^[1][2][3]

uwagi:

źródła:

1.  Hasło „encounter” w: The American Heritage Dictionary of the English Language, Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company.
2.  Hasło „encounter” w: Lexico. The English Dictionary, Oxford University Press.
3.  Hasło „encounter” w: Ernest Klein, A comprehensive etymological dictionary of the English language, Elsevier, Amsterdam etc. 1971 (2003), ISBN 0-444-40930-0, s. 246.