ekliptyka

ekliptyka (język polski)

wymowa:

IPA: [ɛkˈlʲiptɨka], AS: [eklʹiptyka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. na 3 syl. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ekliptyka
dopełniacz	ekliptyki
celownik	ekliptyce
biernik	ekliptykę
narzędnik	ekliptyką
miejscownik	ekliptyce
wołacz	ekliptyko

(1.1) astr. koło na sferze niebieskiej, wyznaczone przez pozorną, obserwowaną z Ziemi drogę Słońca na niebie; zob. też ekliptyka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ekliptyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. écliptique < p.łac. eclipticus < gr. ἐκλειπτικός (ekleiptikós)^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ecliptic
• baskijski: (1.1) ekliptika
• białoruski: (1.1) экліптыка ż
• bułgarski: (1.1) еклиптика ż
• esperanto: (1.1) ekliptiko
• hiszpański: (1.1) eclíptica ż
• kataloński: (1.1) eclíptica ż
• niemiecki: (1.1) Ekliptik ż
• nowogrecki: (1.1) εκλειπτική ż
• rosyjski: (1.1) эклиптика ż
• szwedzki: (1.1) ekliptika w
• ukraiński: (1.1) екліптика ż
• węgierski: (1.1) ekliptika
• włoski: (1.1) eclittica ż

źródła:

1. Hasło „ekliptyka” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.