dysocjacja

dysocjacja (język polski)

dysocjacja (1.1) elektrolityczna

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dysocjacja	dysocjacje
dopełniacz	dysocjacji	dysocjacji
celownik	dysocjacji	dysocjacjom
biernik	dysocjację	dysocjacje
narzędnik	dysocjacją	dysocjacjami
miejscownik	dysocjacji	dysocjacjach
wołacz	dysocjacjo	dysocjacje

(1.1) chem. proces rozpadu cząsteczek chemicznych na mniejsze cząsteczki, pojedyncze atomy lub jony; zob. też dysocjacja w Wikipedii

(1.2) psych. spektrum doświadczeń (w tym zaburzeń), które łączy poczucie oddzielenia się od rzeczywistości, fizycznych doświadczeń lub emocji; zob. też dysocjacja (psychologia) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) dysocjacja termiczna • dysocjacja elektrolityczna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) depersonalizacja, derealizacja, zespół depersonalizacji-derealizacji, zaburzenie dysocjacyjne, amnezja dysocjacyjna, fuga dysocjacyjna, zaburzenie dysocjacyjne tożsamości

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. dysocjacyjny

przysł. dysocjacyjnie

czas. dysocjować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. dissociātiō → rozdzielenie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dissociation; (1.2) dissociation
• hiszpański: (1.1) disociación ż; (1.2) disociación ż
• niemiecki: (1.1) Dissoziation ż; (1.2) Dissoziation ż

źródła: