dyliżans

wymowa:: IPA: [dɨˈlʲiʒãw̃s], AS: [dylʹižãũ̯s], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin. ^?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

(1.1) czterokołowy, kryty pojazd konny przewozowy; zob. też dyliżans w Wikipedii; (1.2) slang. regionalizm - Gorzów Wielkopolski autobus
odmiana:: (1.1)
przykłady:: (1.1) Wyruszyliśmy dyliżansem na spotkanie pana Smitha.; (1.1) Wszędzie wywracają się dyliżanse, konie ponoszą, zagryzłszy wędzidła, statki idą na dno, kotły parowe pękają !^[2]; (1.1) W Gostyniu dobiegają końca prace przy budowie dyliżansu pocztowego, który niebawem wyruszy do Brukseli^[3].
składnia:
kolokacje:: (1.1) angielski / konny dyliżans • dyliżans pocztowy • jechać / podróżować / przyjechać / powozić dyliżansem • wsiąść do / wsiadać do dyliżansu • dyliżans jeździ / kursuje
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:: (1.1) pojazd
hiponimy:
holonimy:
meronimy:: (1.1) kozioł, dach, kabina, koło
wyrazy pokrewne:: przym. dyliżansowy
związki frazeologiczne:
etymologia:: franc. diligence
uwagi:
tłumaczenia:

angielski: (1.1) stagecoach, stage-coach
baskijski: (1.1) diligentzia
białoruski: (1.1) дыліжанс m (dylìžans)
bułgarski: (1.1) дилижанс m (diližans)
czeski: (1.1) dostavník m
francuski: (1.1) diligence ż
hiszpański: (1.1) diligencia ż
kataloński: (1.1) diligència ż
łotewski: (1.1) diližanss m
niemiecki: (1.1) Kutsche ż
portugalski: (1.1) diligência ż
rosyjski: (1.1) дилижанс m (diližans)
rumuński: (1.1) diligență ż
ukraiński: (1.1) диліжанс m (dilìžans)
węgierski: (1.1) delizsánsz
włoski: (1.1) diligenza ż

[1]
Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
[2]
Karol Dickens, Klub Pickwicka (wyd. 1936)
[3]
z Internetu

dyliżans (język polski)