drwal

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

(1.1) człowiek pracujący w leśnictwie, który ścina drzewa; zob. też drwal w Wikipedii; (1.2) pot. ktoś noszący się w charakterystycznym stylu – z gęstą, wypielęgnowaną brodą, kraciastą koszulą i dżinsami
odmiana:: (1.1-2)
przykłady:: (1.1) Brodaty drwal ścina drzewo.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:: (1.1) robotnik leśny; (1.2) brodacz
hiponimy:: (1.1) pilarz
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. drwa lm nmos, drewno n, drwalnictwo n, drwalka ż, drwalnia ż, drwalnik mzw
związki frazeologiczne:
etymologia:: pol. drwa + -al^[1]
uwagi:: (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:

angielski: (1.1) logger, lumberjack; (1.2) lumberjack
baskijski: (1.1) egurgile, egurkari, egurketari
białoruski: (1.1) лесаруб m
czeczeński: (1.1) хьунхьакхархо
duński: (1.1) skovhugger w
esperanto: (1.1) arbohakisto
hiszpański: (1.1) leñador m
interlingua: (1.1) abattitor, serrator
kaszubski: (1.1) rąbca m, klaftownik m, rãbca m
kazachski: (1.1) отыншы, ағаш құлатушы
łaciński: (1.1) lignator m, lignarius m
niemiecki: (1.1) Holzfäller m, austr. Holzhacker m, reg. Holzhauer m, daw. Holzknecht m
nowogrecki: (1.1) υλοτόμος m, ξυλοκόπος m
rosyjski: (1.1) дровосе́к m, лесору́б m, pot. порубщик m; (1.2) дровосе́к m
słowacki: (1.1) drevorubač m
turecki: (1.1) oduncu
udmurcki: (1.1) нюлэс корась, пу корась
ukraiński: (1.1) лісоруб m
węgierski: (1.1) favágó, fametsző
wilamowski: (1.1) siajter m, šȧjter m, śajter m
włoski: (1.1) boscaiolo m, tagliaboschi m, taglialegna m, spaccalegna m

[1]
Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.

drwal (język polski)