dobrowolny

dobrowolny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɔbrɔˈvɔlnɨ], AS: [dobrovolny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dobrowolny		dobrowolna	dobrowolne	dobrowolni	dobrowolne
dopełniacz	dobrowolnego		dobrowolnej	dobrowolnego	dobrowolnych
celownik	dobrowolnemu		dobrowolnej	dobrowolnemu	dobrowolnym
biernik	dobrowolnego	dobrowolny	dobrowolną	dobrowolne	dobrowolnych	dobrowolne
narzędnik	dobrowolnym		dobrowolną	dobrowolnym	dobrowolnymi
miejscownik	dobrowolnym		dobrowolnej	dobrowolnym	dobrowolnych
wołacz	dobrowolny		dobrowolna	dobrowolne	dobrowolni	dobrowolne

(1.1) wynikający z własnej woli, działający bez przymusu^[1]

(1.2) otwarty, publiczny^[2]

odmiana:

(1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dyskrecjonalny, nieobowiązkowy, ochotniczy

antonimy:

(1.1) konieczny, obowiązkowy, przymusowy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dobrowolność ż

przysł. dobrowolnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) vullnetar
• angielski: (1.1) voluntary
• arabski: (1.1) اختياري
• białoruski: (1.1) добраахвотны, дабравольны; (1.2) добраахвотны
• bułgarski: (1.1) доброволен
• chorwacki: (1.1) dobrovoljan, dragovoljan
• czeski: (1.1) dobrovolný
• duński: (1.1) frivillig
• esperanto: (1.1) propravola, spontanea
• estoński: (1.1) vabatahtlik
• fiński: (1.1) vapaaehtoinen
• francuski: (1.1) volontaire
• hiszpański: (1.1) voluntario, espontáneo
• jidysz: (1.1) פֿרײַוויליק
• kataloński: (1.1) voluntari
• litewski: (1.1) savanoriškas
• łotewski: (1.1) brīvprātīgs
• niderlandzki: (1.1) vrijwillig
• niemiecki: (1.1) gutwillig, freiwillig
• norweski (bokmål): (1.1) frivillig
• nowogrecki: (1.1) προαιρετικός, εθελοντικός
• paszto: (1.1) اختياري
• rosyjski: (1.1) добровольный
• rumuński: (1.1) voluntar
• sanskryt: (1.1) आभिप्रायिक
• serbski: (1.1) добровољан
• słowacki: (1.1) dobrovoľný
• słoweński: (1.1) prostovoljen
• szwedzki: (1.1) frivillig
• turecki: (1.1) gönüllü
• ukraiński: (1.1) добровільний; (1.2) добровільний
• węgierski: (1.1) önkéntes
• włoski: (1.1) volontario, spontaneo

źródła:

1. Hasło „dobrowolny” w: SJP.pl.
2. Jolanta Maćkiewicz, Zbigniew Majchrowski, Stanisław Rosiek, Między tekstami 1. Początki. Średniowiecze (echa współczesne), wyd. III, wyd. słowo / obraz terytoria, Gdańsk 2004, s. 125.