czcionka
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj żeński
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | czcionka | czcionki |
| dopełniacz | czcionki | czcionek |
| celownik | czcionce | czcionkom |
| biernik | czcionkę | czcionki |
| narzędnik | czcionką | czcionkami |
| miejscownik | czcionce | czcionkach |
| wołacz | czcionko | czcionki |
- (1.1) druk. odlew z lustrzanym odbiciem znaku
- (1.2) druk. wygląd liter w druku
- (1.3) pot. inform. krój pisma użyty w tekście komputerowym
- odmiana:
- (1.1-3)
- przykłady:
- (1.3) Aby taki znak wpisać z klawiatury, trzeba wybrać odpowiednią czcionkę[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.3) font
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. czcioneczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też czcionka w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) type; (1.2) typeface; (1.3) font
- chiński standardowy: (1.2) 字 (zì); (1.3) 字 (zì)
- czeski: (1.1) litera ż, písmeno n, typ m
- duński: (1.1) skrifttype w, type w; (1.3) skrifttype w, skrift w, font w, tegnsæt n
- esperanto: (1.1) preslitero; (1.2) tipo
- hiszpański: (1.1) carácter m; (1.2) carácter m
- interlingua: typo
- japoński: (1.1) 活字 (かつじ, katsuji); (1.2) 書体 (しょたい, shotai); (1.3) フォント (fonto)
- jidysz: (1.1) שריפֿט m (szrift); (1.2) שריפֿט m (szrift); (1.3) שריפֿט m (szrift)
- kaszubski: (1.1) czcónka ż; (1.2) czcónka ż; (1.3) czcónka ż
- niemiecki: (1.1) Letter ż; (1.2) Schrift ż; (1.3) Schriftart ż
- nowogrecki: (1.1) (τυπογραφικό) στοιχείο n; (1.2) χαρακτήρας m, (τυπογραφικό) στοιχείο n
- rosyjski: (1.1) литера ż; (1.2) шрифт m
- źródła:
Porada „litera G” w: Poradnia językowa PWN.
