część mowy

część mowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈt͡ʃɛ̃w̃ɕt͡ɕ ˈmɔvɨ], AS: [čẽũ̯ść movy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • wym. warsz. ​^?/i

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	część mowy	części mowy
dopełniacz	części mowy	części mowy
celownik	części mowy	częściom mowy
biernik	część mowy	części mowy
narzędnik	częścią mowy	częściami mowy
miejscownik	części mowy	częściach mowy
wołacz	części mowy	części mowy

(1.1) gram. kategoria gramatyczna, grupująca wyrazy ze względu na ich sposób odmiany, funkcje w zdaniu lub znaczenie; zob. też część mowy w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek rządu;

 

przykłady:

(1.1) Rzeczowniki i czasowniki należą do części mowy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) odmienna / nieodmienna część mowy • imienna część mowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) rzeczownik, czasownik, przymiotnik, przysłówek

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) part of speech
• arabski: (1.1) lm أجزاء الكلام
• baskijski: (1.1) gramatika-kategoria
• białoruski: (1.1) часціна мовы ż
• duński: (1.1) ordklasse w
• francuski: (1.1) partie du discours
• hiszpański: (1.1) categoría gramatical ż
• jidysz: (1.1) וואָרטקלאַס m (wortklas)
• kazachski: (1.1) сөз табы
• koreański: (1.1) 품사
• łaciński: (1.1) pars orationis
• niemiecki: (1.1) Wortart ż
• nowogrecki: (1.1) μέρος του λόγου n
• rosyjski: (1.1) часть речи ż
• szwedzki: (1.1) ordklass w
• ukraiński: (1.1) частина мови ż
• włoski: (1.1) parte del discorso ż

źródła: