przysłówek

przysłówek (język polski)

wymowa:

IPA: [pʃɨˈswuvɛk], AS: [pšysu̯uvek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​^?/i

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przysłówek	przysłówki
dopełniacz	przysłówka	przysłówków
celownik	przysłówkowi	przysłówkom
biernik	przysłówek	przysłówki
narzędnik	przysłówkiem	przysłówkami
miejscownik	przysłówku	przysłówkach
wołacz	przysłówku	przysłówki

(1.1) gram. część mowy określająca sposób, czas lub miejsce wykonywania czynności albo stopień nasycenia cechy wyrażonej przymiotnikiem; zob. też przysłówek w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) W języku polskim przysłówki są nieodmienne, ale większość z nich można stopniować.

składnia:

kolokacje:

(1.1) przysłówek czasu • przysłówek miejsca • przysłówek sposobu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) część mowy

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przysłowie n

przym. przysłówkowy, przysłowny

przysł. przysłówkowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. przy + słowo^[1] („słowo” w znaczeniu: „czasownik”) < kalka z łac. adverbium

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) bywoord
• albański: (1.1) ndajfolje ż
• angielski: (1.1) adverb
• arabski: (1.1) ظرف m (ẓarf)
• aragoński: (1.1) alberbio m
• aramejski: (1.1) עלמלתא m (ʿalmélta)
• asturyjski: (1.1) alverbiu m
• azerski: (1.1) zərf
• baskijski: (1.1) adberbio, aditzondo
• baszkirski: (1.1) рәүеш (räweš)
• bengalski: (1.1) বিশেষণের বিশেষণ (biśēṣaṇēra biśēṣaṇa)
• białoruski: (1.1) прыслоўе n (prysloŭje)
• birmański: (1.1) ကြိယာဝိသေသန (kri.yawi.sesa.na.)
• bośniacki: (1.1) prilog m
• bułgarski: (1.1) наречие n (narechie)
• cebuano: (1.1) adverbio
• chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 副詞 / uproszczony 副词 (fùcí)
• chorwacki: (1.1) prilog m
• czeczeński: (1.1) куцдош (kucdoš)
• czeski: (1.1) příslovce n, adverbium n
• cziczewa: (1.1) adivelebu
• czuwaski: (1.1) наречи (nareči)
• dolnołużycki: (1.1) adwerb m
• duński: (1.1) biord n, adverbium n
• esperanto: (1.1) adverbo
• estoński: (1.1) määrsõna, adverb
• farerski: (1.1) hjáorð n
• fiński: (1.1) adverbi
• francuski: (1.1) adverbe m
• fryzyjski: (1.1) bywurd n
• galicyjski: (1.1) adverbio m
• górnołużycki: (1.1) adwerb m
• gruziński: (1.1) ზმნიზედა (zmnizeda)
• gudźarati: (1.1) ક્રિયાવિશેષણ (kriyāviśēṣaṇa)
• haitański: (1.1) advèb
• hebrajski: (1.1) תואר הפועל m (toar ha'pô'al)
• hindi: (1.1) क्रिया-विशेषण m (kriya-visheshan)
• hiszpański: (1.1) adverbio m
• ido: (1.1) adverbo
• igbo: (1.1) nkwuwa
• indonezyjski: (1.1) adverbia, kata keterangan
• interlingua: (1.1) adverbio
• irlandzki: (1.1) dobhriathar m
• islandzki: (1.1) atviksorð n
• japoński: (1.1) 副詞 (ふくし, fukushi)
• jidysz: (1.1) אַדווערב m (adwerb)
• kannada: (1.1) ಕ್ರಿಯಾವಿಶೇಷಣ (kriyāviśēṣaṇa)
• kaszubski: (1.1) przëczasnik m, przësłówk m, adwerbium n
• kataloński: (1.1) adverbi m
• kazachski: (1.1) үстеу (üstew), шылау (şılaw)
• khmerski: (1.1) គុណកិរិយា (kŭnkĕrĭyéa)
• kirgiski: (1.1) тактооч (taktooç)
• koreański: (1.1) 부사 (busa)
• krymskotatarski: (1.1) zarf
• kurmandżi: (1.1) rengpêş
• limburski: (1.1) biewaord n
• litewski: (1.1) prieveiksmis m
• łaciński: (1.1) adverbium n
• łotewski: (1.1) apstākļa vārds m, adverbs m
• macedoński: (1.1) наречие n (narečie), прилог m (prilog)
• malajski: (1.1) adverba
• maltański: (1.1) avverbju m
• maoryski: (1.1) tūkē, kupu tūkē
• marathi: (1.1) क्रियाविशेषण (kriyāviśēṣaṇa)
• mongolski: (1.1) дайвар үг (daivar üg)
• nepalski: (1.1) क्रियाविशेषण (kriyāviśēṣaṇa)
• niderlandzki: (1.1) bijwoord n, adverbium n
• niemiecki: (1.1) Adverb n, Umstandswort n
• norweski (bokmål): (1.1) adverb n
• norweski (nynorsk): (1.1) adverb n
• novial: (1.1) adverbie
• nowogrecki: (1.1) επίρρημα n (epírima)
• nowopruski: (1.1) adwerban n
• occidental: (1.1) adverbie
• ormiański: (1.1) մակբայ (makbay)
• portugalski: (1.1) advérbio m
• północnolapoński: (1.1) advearba
• prowansalski: (1.1) advèrbi m
• rosyjski: (1.1) наречие n
• rumuński: (1.1) adverb n
• serbski: (1.1) прилог m (prilog)
• slovio: (1.1) prislov (прислов)
• słowacki: (1.1) príslovka ż
• słoweński: (1.1) prislov m
• somalijski: (1.1) fal-kaab
• suahili: (1.1) kielezi
• sundajski: (1.1) kecap katerangan
• sycylijski: (1.1) avverbiu m
• syngaleski: (1.1) පද (pada)
• szkocki: (1.1) adverb
• szkocki gaelicki: (1.1) co-ghnìomhair m
• szwedzki: (1.1) adverb n
• tadżycki: (1.1) зарф (zarf)
• tagalski: (1.1) pang-abay
• tajski: (1.1) วิเศษณ์ (wiṣ̄es̄ʹṇ̒), กริยาวิเศษณ์ (kriyāwiṣ̄es̄ʹṇ̒)
• turecki: (1.1) zarf
• turkmeński: (1.1) ahwalet, hal
• ukraiński: (1.1) прислівник m (pryslivnyk)
• uzbecki: (1.1) ravish, hol
• volapük: (1.1) ladvärb
• walijski: (1.1) adferf ż
• węgierski: (1.1) határozószó, adverbium
• wietnamski: (1.1) trạng từ, phó từ
• włoski: (1.1) avverbio m
• xhosa: (1.1) isihlomelo
• zulu: (1.1) isandiso, isanezezelo

źródła:

1. Roman Zawiliński, O wyróżnianiu części mowy, „Poradnik Językowy” nr 4/1906, s. 51.