cukinia

wymowa:: IPA: [t͡suˈcĩɲja], AS: [cuḱĩńi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• i → j ^?/i; ^?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

(1.1) bot. odmiana dyni zwyczajnej; zob. też cukinia w Wikipedii; (1.2) spoż. jarzyna z owoców cukinii (1.1)
odmiana:: (1.1-2)
przykłady:: (1.2) Najbardziej gorolska potrawa to zasmażana cukinia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:: (1.1) kabaczek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: przym. cukiniowy
związki frazeologiczne:
etymologia:: od wł. zucchino^[1]^[2], zakończenie -nia na wzór dynia^[2]; w użyciu od około 1974 r.^[2]
uwagi:
tłumaczenia:

angielski: (1.1) courgette, zucchini
arabski: (1.1) كوسا ż, algier. arab. كابويه ż
baskijski: (1.1) kuiatxo, kalabazin
bułgarski: (1.1) тиквичка
duński: (1.2) zucchini w, squash w, courgette w
esperanto: (1.1) kukurbeto, italia kukurbo
francuski: (1.1) courgette ż
hiszpański: (1.1) calabacín m
ido: (1.1) zukino
islandzki: (1.1) kúrbítur
japoński: (1.1) ズッキーニ
malajski: (1.1) zukini; (1.2) zukini
niemiecki: (1.1) Zucchini ż, szwajc. niem. Zucchetti
nowogrecki: (1.1) κολοκυθάκι n
portugalski: (1.1) abobrinha
rosyjski: (1.1) кабачок m; (1.2) кабачок m
sycylijski: (1.1) cucuzzedda
ukraiński: (1.1) кабачок m
węgierski: (1.1) cukkini; (1.2) cukkini
włoski: (1.1) zucchina ż, zucchino m

[1]
Hasło „cukinia” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
[2]
Hasło „cukinia” w: Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13016-4, s. 204.

cukinia (język polski)