conductor

conductor (język angielski)

conductor (1.1)

conductor (1.1)

conductor (1.2)

wymowa:

IPA: /kənˈdʌktɚ/, SAMPA: /k@n"dVkt@`/

wymowa amerykańska^?/i

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) muz. dyrygent, dyrygentka

(1.2) kolej. konduktor, konduktorka

(1.3) fiz. elektr. przewodnik

odmiana:

(1) lp conductor; lm conductors

przykłady:

(1.1) A conductor helps the orchestra to perform music well. → Dyrygent pomaga orkiestrze dobrze wykonywać muzykę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) conductress

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. conductivity, semiconductor, conductance, conduct, conduction

forma żeńska conductress

czas. conduct

przym. conductive

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

conductor (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [kon̦.duk.ˈtoɾ]

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kierujący, prowadzący

(1.2) fiz. przewodzący

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) kierowca, motorniczy, szofer

(2.2) fiz. elektr. przewodnik

odmiana:

(1) lp conductor m, conductora ż; lm conductores m, conductoras ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.2) conductor eléctrico

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. conducir

przym. conductible, conductivo

rzecz. conductividad ż, conductancia ż, conducta ż, conductora ż, conducción ż, conducto m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. conductor, conductōris

uwagi:

źródła:

conductor (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kierowca

(1.2) przywódca, przewodnik

(1.3) elektr. przewodnik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. conduction, conducta

czas. conducer

przym. conductibile, conductive

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Aneks:Interlingua - Oboczność -duc-/-duct-

źródła:

conductor (język rumuński)

conductor (2.1)

wymowa:

(1.1) conductor

(2.1) conductor, pot. conductor

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) fiz. przewodnik^[1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) konduktor^[2]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. conducteur ← łac. conductor

uwagi:

źródła:

1. Hasło „conductor I” w: T. Klimkowski, J. Teodorowicz, E. Ivancu, Słownik polsko-rumuński rumuńsko-polski, Wydawnictwo Nowela Sp. z o. o., Poznań 2012, ISBN 978-83-62008-24-7, s. 436.
2. Hasło „conductor II” w: T. Klimkowski, J. Teodorowicz, E. Ivancu, Słownik polsko-rumuński rumuńsko-polski, Wydawnictwo Nowela Sp. z o. o., Poznań 2012, ISBN 978-83-62008-24-7, s. 436.