bursztyn

Podobna pisownia: Bursztyn

bursztyn (język polski)

bursztyny (1.1)

bursztyn (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈburʃtɨ̃n], AS: [burštỹn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bursztyn	bursztyny
dopełniacz	bursztynu	bursztynów
celownik	bursztynowi	bursztynom
biernik	bursztyn	bursztyny
narzędnik	bursztynem	bursztynami
miejscownik	bursztynie	bursztynach
wołacz	bursztynie	bursztyny

(1.1) miner. kamień półszlachetny, kopalna żywica drzew; zob. też bursztyn w Wikipedii

(1.2) kolor żółtopomarańczowy, najczęściej spotykana barwa wśród bursztynów (1.1); zob. też bursztyn (kolor) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Mamie kupiłem naszyjnik z ogromnym bursztynem.

(1.1) W tym doświadczeniu pokażę, jak naelektryzować kawałek bursztynu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bursztyn z inkluzją • naszyjnik / wisiorek / broszka z bursztynu • pierścionek / kolczyki / klipsy z bursztynem

synonimy:

(1.1) jantar, sukcynit; gw. (Górny Śląsk) bernsztajn

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bursztyniarstwo n, bursztynnictwo n, bursztyniarnia ż, bursztynnik m, bursztyniarz m, bursztynówka ż, bursztynka ż, bursztynkowate nmos, bursztynian m, Bursztyn m

zdrobn. bursztynek m

przym. bursztynowy, bursztyniarski, bursztynniczy, bursztynny

przysł. bursztynowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

śdn. born + stēn → źródło + kamień^[1][2]

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Minerały

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) barnsteen, amber
• angielski: (1.1) amber
• arabski: (1.1) كهرمان
• aragoński: (1.1) ambre
• baskijski: (1.1) anbar
• białoruski: (1.1) бурштын m, янтар m
• bułgarski: (1.1) янтар m, кехлибар m
• czeski: (1.1) jantar m
• duński: (1.1) rav n
• esperanto: (1.1) sukceno; (1.2) sukceno, sukcenkoloro
• estoński: (1.1) merevaik, pihkakivi
• fiński: (1.1) meripihka
• francuski: (1.1) ambre m
• hiszpański: (1.1) ámbar m
• islandzki: (1.1) raf n
• japoński: (1.1) 琥珀 (こはく, kohaku)
• kaszubski: (1.1) jantar m, żôłti kam m
• litewski: (1.1) gintaras m
• liwski: (1.1) eľmas
• łaciński: (1.1) glaesum n, glesum n, electrum n, sucinum n
• łotewski: (1.1) dzĩtars
• niderlandzki: (1.1) amber
• niemiecki: (1.1) Bernstein m
• norweski (bokmål): (1.1) rav n
• nowogrecki: (1.1) κεχριμπάρι n, ήλεκτρο n
• osmański: (1.1) كاهربا
• portugalski: (1.1) âmbar
• rosyjski: (1.1) янтарь m
• rumuński: (1.1) chihlimbar
• serbski: (1.1) ћилибар
• słowacki: (1.1) jantár m
• słoweński: (1.1) jantar
• starogrecki: (1.1) ἤλεκτρον n
• staropruski: (1.1) gentars m
• suahili: (1.1) kahawia
• turecki: (1.1) kehribar
• ukraiński: (1.1) бурштин m
• włoski: (1.1) ambra ż
• żmudzki: (1.1) gintars

źródła:

1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 42.
2.  Hasło „bursztyn” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.