bunn

Podobna pisownia: bun • bùn • bûn • bün • bűn

bunn (język norweski (bokmål))

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dno

odmiana:

(1.1) en bunn, bunnen, bunner, bunnene

przykłady:

(1.1) Dykkerne fant en skatt på bunnen av havet. → Płetwonurkowie znaleźli skarb na dnie oceanu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) botn

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bunn (język wilamowski)

bunn (1.1)

bunn (1.2)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

bun • bunna

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Vicia faba^[1], bób (roślina)^[2]

(1.2) spoż. bób (nasiona)

odmiana:

(1.1-2) lp bunn; lm bunna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Jedzenie

źródła:

1.  Hasło „Vicia faba” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
2.  Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 52.