bryta

czasownik przechodni

(1.1) łamać, złamać (np. rękę), rozłamywać, przełamywać^[1]

(1.3) załamywać (np. światło)^[1]

(1.4) przerywać (np. rozmowę), wyłączać (np. prąd)^[1]

(1.5) przen. łamać (np. prawo), zrywać (np. umowę)^[1]

czasownik nieprzechodni

czasownik zwrotny bryta sig

(3.1) rozbijać się (np. o falach)^[2]; (3.2) różnić się (np. o poglądach)^[2]
odmiana:: (1-3) att bryta, bryter, bröt, brutit, bryt!; pres. part. brytande, perf. part. bruten
przykłady:: (1.1) Han bröt benet i cykelolyckan. → On złamał nogę w wypadku rowerowym.
składnia:
kolokacje:
synonimy:: (1.1) knäcka, bräcka; (1.2) krossa, knäcka, bryta sönder; (1.4) avbryta, stänga av; (1.5) överträda
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. brytning, brytande, brott; czas. avbryta
związki frazeologiczne:: czasownik frazowy bryta av • bryta fram • bryta igenom • bryta ihop • bryta in • bryta sig in • bryta ned / bryta ner • bryta om • bryta samman • bryta sönder • bryta upp • bryta ut • bryta sig ut; fraza czasownikowa bryta arm • bryta en lans för någon • bryta isen • bryta taffeln
etymologia:
uwagi:: (1.1) zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
źródła:

bryta (język szwedzki)