bratanica

bratanica (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbratãˈɲiʦ̑a], AS: [bratãńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bratanica	bratanice
dopełniacz	bratanicy	bratanic
celownik	bratanicy	bratanicom
biernik	bratanicę	bratanice
narzędnik	bratanicą	bratanicami
miejscownik	bratanicy	bratanicach
wołacz	bratanico	bratanice

(1.1) córka brata

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Za stołem ujrzałam moją bratanicę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) stryjek, stryj

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brat m, braciszek mos, braterstwo n, bratanek m

zdrobn. brataniczka

przym. bratni, braterski

czas. zbratać, bratać

wykrz. bracie

związki frazeologiczne:

etymologia:

od brat

uwagi:

por. siostrzenica

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) (fraternal) niece
• arabski: (1.1) ابنة الأخ
• białoruski: (1.1) пляменніца ż
• bułgarski: (1.1) племенница ż
• esperanto: (1.1) (frata) nevino
• estoński: (1.1) vennatütar
• francuski: (1.1) nièce ż
• hawajski: (1.1) kaikamahine
• hiszpański: (1.1) sobrina (hija de un hermano) ż
• islandzki: (1.1) bróðurdóttir ż
• kaszubski: (1.1) bratinka, bratulka, bélka
• kataloński: (1.1) neboda ż
• litewski: (1.1) brolėčia ż
• łaciński: (1.1) fratris filia ż
• łotewski: (1.1) brāļameita ż
• niemiecki: (1.1) Nichte ż
• nowogrecki: (1.1) ανεψιά ż, ανιψιά ż
• ormiański: (1.1) եղբոր աղջիկ
• rosyjski: (1.1) племянница ż
• szwedzki: (1.1) brorsdotter w
• wilamowski: (1.1) brudertohter ż, brüdertochter ż, brüdertohter ż
• wolof: (1.1) jarbaat

źródła: