bezzałogowy

Z Wikisłownika, wolnego słownika

bezzałogowy (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) lotn. astronaut. taki, który nie ma załogi
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikbezzałogowybezzałogowabezzałogowebezzałogowibezzałogowe
dopełniaczbezzałogowegobezzałogowejbezzałogowegobezzałogowych
celownikbezzałogowemubezzałogowejbezzałogowemubezzałogowym
biernikbezzałogowegobezzałogowybezzałogowąbezzałogowebezzałogowychbezzałogowe
narzędnikbezzałogowymbezzałogowąbezzałogowymbezzałogowymi
miejscownikbezzałogowymbezzałogowejbezzałogowymbezzałogowych
wołaczbezzałogowybezzałogowabezzałogowebezzałogowibezzałogowe
 nie stopniuje się
Zamknij
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Krótka, eksperymentalna, bezzałogowa misja, mająca na celu sprawdzenie sprzętu w warunkach kosmicznych, zakończyła się powodzeniem[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) bezzałogowy lot / rejs • bezzałogowy samolot / pojazd / okręt • bezzałogowa stacja • bezzałogowa misja / wyprawa
synonimy:
antonimy:
(1.1) załogowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezzałogowiec m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. bez + załogowy
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) unmanned
  • białoruski: (1.1) беспілотны
  • duński: (1.1) ubemandet
  • niemiecki: (1.1) unbemannt
  • norweski (bokmål): (1.1) ubemannet, ubemanna
  • rosyjski: (1.1) беспилотный
  • szwedzki: (1.1) obemannad
źródła:
  1. Tomasz Karczewski, Ciemna strona Księżyca, „CKM nr 08/08”, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.