atrament

atrament (język polski)

atrament (1.1)

kałamarz z atramentem (1.1) i pióro

wymowa:

IPA: [aˈtrãmɛ̃nt], AS: [atrãmẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	atrament	atramenty
dopełniacz	atramentu	atramentów
celownik	atramentowi	atramentom
biernik	atrament	atramenty
narzędnik	atramentem	atramentami
miejscownik	atramencie	atramentach
wołacz	atramencie	atramenty

(1.1) roztwór wody i barwnika, zazwyczaj granatowego, używany do pisania lub drukowania; zob. też atrament w Wikipedii

(1.2) środ. przestępcze tanie wino owocowe^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Uczniowie niemile potraktowali nowego, wlewając mu atrament do tornistra.

składnia:

kolokacje:

(1.1) atrament do wiecznych piór / do drukarki

synonimy:

(1.1) inkaust; gw. (Górny Śląsk) tinta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. atramentówka ż, atramentki nmos

zdrobn. atramencik m

przym. atramentowy

przysł. atramentowo

związki frazeologiczne:

wylać morze atramentu • atrament, kiedy się nie wypisze, to wyschnie • atrament sympatyczny

etymologia:

łac. atramentum z łac. ater → czernidło^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jabol

• angielski: (1.1) ink
• arabski: (1.1) حبر
• baszkirski: (1.1) ҡара, яҙыу ҡараһы
• białoruski: (1.1) чарніла n
• bułgarski: (1.1) мастило n
• chorwacki: (1.1) tinta ż
• czeski: (1.1) inkoust m
• duński: (1.1) blæk n
• esperanto: (1.1) inko
• estoński: (1.1) tint
• fiński: (1.1) muste
• francuski: (1.1) encre ż
• hiszpański: (1.1) tinta ż
• japoński: (1.1) インク (inku)
• jidysz: (1.1) טינט ż (tint)
• kaszubski: (1.1) tinta ż, tint m
• kazachski: (1.1) сия
• koreański: (1.1) 잉크
• kornijski: (1.1) ynk m
• litewski: (1.1) rašalas m
• łotewski: (1.1) tinte ż
• niderlandzki: (1.1) inkt m
• niemiecki: (1.1) Tinte ż
• norweski (bokmål): (1.1) blekk n
• nowogrecki: (1.1) μελάνι n, μελάνη ż
• portugalski: (1.1) tinta ż
• rosyjski: (1.1) чернила lm
• rumuński: (1.1) cerneală ż
• słowacki: (1.1) atrament m
• słoweński: (1.1) črnilo n
• szwedzki: (1.1) bläck n
• turecki: (1.1) mürekkep
• ukraiński: (1.1) чорнило n (čornilo)
• węgierski: (1.1) tinta
• wietnamski: (1.1) mực, mực viết
• wilamowski: (1.1) inkaojst m, inkoüs m
• włoski: (1.1) inchiostro m

źródła:

1. Monika Bąk, Tatiana Kwiatkowska, System wartości i oceny na materiale odzieży i jedzenia w rosyjskim i polskim żargonie przestępczym, w: Лексика подстандарта, t. 2, Современные жаргоны и их описание, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2009, s. 114.
2.  Hasło „atrament” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

atrament (język słowacki)

atrament (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	atrament	atramenty
dopełniacz	atramentu	atramenty
celownik	atramentu	atramentom
biernik	atrament	atramenty
miejscownik	atramente	atramentoch
narzędnik	atramentom	atramentmi

(1.1) atrament^[1][2]

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. atramentový

przysł. atramentovo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 17.
2. Hasło „atrament” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.