aluzja

rzeczownik, rodzaj żeński

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

(1.1) wzmianka mająca wywołać skojarzenie z czymś, o czym się nie chce lub o czym nie można powiedzieć wprost
odmiana:: (1.1)
przykłady:: (1.1) Spektakl „Czwarta siostra” został nazwany przez recenzentów ironiczną aluzją do Czechowa.
składnia:
kolokacje:: (1.1) aluzja literacka
synonimy:: (1.1) napomknienie, podpowiedź, sugestia, wskazówka
antonimy:
hiperonimy:: (1.1) nawiązanie, wzmianka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. aluzyjność ż; przym. aluzyjny; przysł. aluzyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:: franc. allusion^[2] < łac. alludere^[3]
uwagi:
tłumaczenia:

angielski: (1.1) allusion, hint
białoruski: (1.1) алюзія ż
bułgarski: (1.1) алюзия ż
chorwacki: (1.1) aluzija ż
duński: (1.1) allusion w, hentydning w, antydning w
esperanto: (1.1) aludo
francuski: (1.1) allusion ż
hiszpański: (1.1) alusión ż, indirecta ż
indonezyjski: (1.1) kias
interlingua: (1.1) allusion
islandzki: (1.1) aðdróttun ż
jidysz: (1.1) רמז m (remez)
kataloński: (1.1) al·lusió ż
niemiecki: (1.1) Allusion ż, Anspielung ż
nowogrecki: (1.1) υπαινιγμός m, υπονοούμενο n
rosyjski: (1.1) намёк m, аллюзия ż
szwedzki: (1.1) allusion w
włoski: (1.1) allusione, accenno

[1]
Hasło „aluzja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
[2]
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
[3]
Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Podręczny słownik terminów literackich, wyd. Open, Warszawa 1999, s. 16.

aluzja (język polski)