afrontować

afrontować (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		afrontować
czas teraźniejszy		afrontuję	afrontujesz	afrontuje	afrontujemy	afrontujecie	afrontują
czas przeszły	m	afrontowałem	afrontowałeś	afrontował	afrontowaliśmy	afrontowaliście	afrontowali
	ż	afrontowałam	afrontowałaś	afrontowała	afrontowałyśmy	afrontowałyście	afrontowały
	n	afrontowałom	afrontowałoś	afrontowało
tryb rozkazujący		niech afrontuję	afrontuj	niech afrontuje	afrontujmy	afrontujcie	niech afrontują
pozostałe formy czas przyszły m będę afrontował, będę afrontować będziesz afrontował, będziesz afrontować będzie afrontował, będzie afrontować będziemy afrontowali, będziemy afrontować będziecie afrontowali, będziecie afrontować będą afrontowali, będą afrontować ż będę afrontowała, będę afrontować będziesz afrontowała, będziesz afrontować będzie afrontowała, będzie afrontować będziemy afrontowały, będziemy afrontować będziecie afrontowały, będziecie afrontować będą afrontowały, będą afrontować n będę afrontowało, będę afrontować będziesz afrontowało, będziesz afrontować będzie afrontowało, będzie afrontować czas zaprzeszły m afrontowałem był afrontowałeś był afrontował był afrontowaliśmy byli afrontowaliście byli afrontowali byli ż afrontowałam była afrontowałaś była afrontowała była afrontowałyśmy były afrontowałyście były afrontowały były n afrontowałom było afrontowałoś było afrontowało było forma bezosobowa czasu przeszłego afrontowano tryb przypuszczający m afrontowałbym, byłbym afrontował afrontowałbyś, byłbyś afrontował afrontowałby, byłby afrontował afrontowalibyśmy, bylibyśmy afrontowali afrontowalibyście, bylibyście afrontowali afrontowaliby, byliby afrontowali ż afrontowałabym, byłabym afrontowała afrontowałabyś, byłabyś afrontowała afrontowałaby, byłaby afrontowała afrontowałybyśmy, byłybyśmy afrontowały afrontowałybyście, byłybyście afrontowały afrontowałyby, byłyby afrontowały n afrontowałobym, byłobym afrontowało afrontowałobyś, byłobyś afrontowało afrontowałoby, byłoby afrontowało imiesłów przymiotnikowy czynny m afrontujący, nieafrontujący ż afrontująca, nieafrontująca afrontujące, nieafrontujące n afrontujące, nieafrontujące imiesłów przymiotnikowy bierny m afrontowany, nieafrontowany afrontowani, nieafrontowani ż afrontowana, nieafrontowana afrontowane, nieafrontowane n afrontowane, nieafrontowane imiesłów przysłówkowy współczesny afrontując, nie afrontując rzeczownik odczasownikowy afrontowanie, nieafrontowanie

(1.1) daw. czynić komuś afront, uchybiać, znieważać^[1]

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. afroncik mrz, afront mrz, afrontowanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1.  Hasło „afrontować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.