Wurzel

Wurzel (język niemiecki)

Wurzeln (1.1)

${\displaystyle {\sqrt[{n\,}]{a}}}$

Wurzel (Radix) (1.2):
n - Wurzelexponent
a - Radikand

wymowa:

lp IPA: [ˈvʊrtsəl] ​^?/i lm [ˈvʊrtsəln]

​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Wurzel	die Wurzeln
dopełniacz	der Wurzel	der Wurzeln
celownik	der Wurzel	den Wurzeln
biernik	die Wurzel	die Wurzeln

(1.1) bot. korzeń

(1.2) mat. pierwiastek

(1.3) jęz. rdzeń

odmiana:

(1.1-3)^[1]

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) Wurzelziehen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. Würzelchen n, Würzlein n

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. wurzel

uwagi:

źródła:

1. Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim