Walenty

Walenty (język polski)

wymowa:

IPA: [vaˈlɛ̃ntɨ], AS: [valẽnty], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Walenty	Walentowie
dopełniacz	Walentego	Walentych
celownik	Walentemu	Walentym
biernik	Walentego	Walentych
narzędnik	Walentym	Walentymi
miejscownik	Walentym	Walentych
wołacz	Walenty	Walentowie
depr. M. i W. lm: (te) Walente[1][2]

(1.1) imię męskie; zob. też Walenty w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Nasz stary zakrystian ma na imię Walenty.

(1.1) Walentowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 14 lutego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Dzień Świętego Walentego • choroba świętego Walentego • pan Walenty • brat / kuzyn / wujek / dziadek Walenty • mężczyzna imieniem (o imieniu) Walenty • święty / błogosławiony Walenty • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Walenty • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Walenty • otrzymać / dostać / przybrać imię Walenty • dzień imienin / imieniny Walentego • na Walentego (o dniu)

synonimy:

(1.1) war. Walentyn; zdrobn. Walek^[3], Waluś

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Walentynka ż, walentynki nmos, walentynka ż, walentynkowość ż

zdrobn. Walek mos, Waluś mos

forma żeńska Walentyna ż

przym. Walentowy, walentynkowy

przysł. walentynkowo

zob. Walentyn

związki frazeologiczne:

przysłowia: bodaj cię świętego Walentego niemoc popadła! • dzisiaj po Walentym, kto nie kocha ten przeklęty • gdy na święty Walenty mróz, chowaj sanie, szykuj wóz • jak Walenty nie poleje, to na wiosnę masz nadzieję • każdy Walenty ma swoje wykręty • na świętego Walentego bywa zwykle mróz niczego, ale jak Walek się rozdeszcze, pewne mrozy wrócą jeszcze • rżnij, Walenty, Bóg się rodzi • święty Walenty gdy odmrozi pięty, na wyżywienie sprzedawaj sprzęty • święty Walenty bywa nieugięty

etymologia:

(1.1) łac. Valentinus < łac. valens (dpn. valentis)^[3] → mocny, silny, zdrowy, potężny

uwagi:

(1.1) por. Walentyn; zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Valentin
• baskijski: (1.1) Balendin
• białoruski: (1.1) Валянцін m
• bretoński: (1.1) Valentin m
• bułgarski: (1.1) Валентин m (Walentin)
• chorwacki: (1.1) Valent m
• czeski: (1.1) Valentin m, Valentýn m
• duński: (1.1) Falentin
• esperanto: (1.1) Valenteno
• estoński: (1.1) Valentin
• fiński: (1.1) Valentinus
• francuski: (1.1) Valentin m
• hiszpański: (1.1) Valentín m
• irlandzki: (1.1) Vailintín m
• islandzki: (1.1) Valentín m
• łaciński: (1.1) Valentinus m
• łotewski: (1.1) Valentīns m
• niderlandzki: (1.1) Valentijn m
• niemiecki: (1.1) Valentin m
• nowogrecki: (1.1) Βαλεντίνος m (Valentínos)
• portugalski: (1.1) Valentim m
• rosyjski: (1.1) Валентий m
• rumuński: (1.1) Valentin m
• słowacki: (1.1) Valentín m
• szkocki: (1.1) Ualan
• szwedzki: (1.1) Valentin w
• ukraiński: (1.1) Валентин m
• walijski: (1.1) Folant m
• węgierski: (1.1) Bálint
• wietnamski: (1.1) Valentinô
• wilamowski: (1.1) Walek m
• włoski: (1.1) Valente m, Valentino m

źródła:

1.  Hasło „Walenty” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
2.  Porada „imiona w liczbie mnogiej” w: Poradnia językowa PWN.
3. Hasło „Walenty” w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4.