Tokio

Podobna pisownia: Tokió • Tókíó • Tȍkio

Tokio (język polski)

Tokio (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtɔcɔ], AS: [toḱo], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tokio	Tokio
dopełniacz	Tokio	Tokio
celownik	Tokio	Tokio
biernik	Tokio	Tokio
narzędnik	Tokio	Tokio
miejscownik	Tokio	Tokio
wołacz	Tokio	Tokio

(1.1) geogr. miasto, stolica Japonii; zob. też Tokio w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.^[1],

 

przykłady:

(1.1) Stolica Japonii Tokio leży na wyspie Honsiu nad Zatoką Tokijską.

(1.1) Nasza reprezentacja po porażce w pierwszym spotkaniu w Tokio, w poniedziałek zagrała dużo lepiej i pewnie pokonała Włochów^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Tokio • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Tokio • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Tokio • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Tokio • mieszkaniec / mieszkanka Tokio • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Tokio • pochodzić z Tokio • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Tokio • Wielkie Tokio

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tokijczyk mos, tokijka ż

przym. tokijski

związki frazeologiczne:

etymologia:

jap. 東京 < chiń. 東 + 京 → dosł. „wschodnia stolica”

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) Tokio
• amharski: (1.1) ቶኪዮ (tokiyo), ቶክዮ (tokyo)
• angielski: (1.1) Tokyo
• arabski: (1.1) طوكيو m (ṭūkyū)
• aragoński: (1.1) Tokio m
• aramejski: (1.1) ܜܘܟܝܘ (ṭōkyō)
• asamski: (1.1) টকিঅ’ (tokió)
• asturyjski: (1.1) Tokio m
• azerski: (1.1) Tokio / Токио / dialekt południowy توکیو
• baskijski: (1.1) Tokio
• baszkirski: (1.1) Токио / Tokio
• bengalski: (1.1) টোকিও (ṭokio)
• białoruski: (1.1) Токіо m (Tokio)
• birmański: (1.1) တိုကျို (tui-kyui)
• bośniacki: (1.1) Tokio / Токио / تۉقٖىۉ m
• bretoński: (1.1) Tokio
• bułgarski: (1.1) Токио n (Tokio)
• cerkiewnosłowiański: (1.1) Токио (Tokio)
• chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 东京 / trad. 東京 (dōngjīng)
• chorwacki: (1.1) Tokio m
• czeski: (1.1) Tokio n
• czirokeski: (1.1) ᏙᎩᏲ (dogiyo)
• dolnołużycki: (1.1) Tokio n
• dolnoniemiecki: (1.1) Tokio n
• duński: (1.1) Tokyo n
• dzongkha: (1.1) ཊོ་ཀི་ཡ (ṭo.ki.ya)
• esperanto: (1.1) Tokio
• fiński: (1.1) Tokio
• francuski: (1.1) Tokyo m
• galicyjski: (1.1) Toquio m
• górnołużycki: (1.1) Tokio n
• grenlandzki: (1.1) Tokyo
• gruziński: (1.1) ტოკიო (Tokio)
• gudźarati: (1.1) ટોક્યો (ṭokyo)
• hebrajski: (1.1) טוקיו (ṭōqyō)
• hindi: (1.1) टोक्यो (ṭokyo), टोकियो (ṭokiyo), तोक्यो (tokyo), तोकियो (tokiyo)
• hiszpański: (1.1) Tokio m
• irlandzki: (1.1) Tóiceo
• islandzki: (1.1) Tókýó
• japoński: (1.1) 東京 (とうきょう, tōkyō)
• jidysz: (1.1) טאָקיאָ (tokjo)
• kannada: (1.1) ಟೊಕ್ಯೋ (ṭokyō)
• kantoński: (1.1) 東京 (dung1 ging1)
• karpatorusiński: (1.1) Токіо n (Tokio)
• kaszubski: (1.1) Tokio n
• kataloński: (1.1) Tòquio m
• kazachski: (1.1) Токио / توكيو / Tokïo
• khmerski: (1.1) តូក្យូ (tūkyū), តូខ្យូ (tūkʰyū)
• kirgiski: (1.1) Токио / توكىو / Tokio
• koreański: (1.1) 도쿄 (tok’yo)
• kurmandżi: (1.1) Tokyo
• ladino: (1.1) טוקיו (Tokio)
• laotański: (1.1) ໂຕກຽວ (tōkẏow)
• limburski: (1.1) Tokio
• litewski: (1.1) Tokijas m
• luksemburski: (1.1) Tokio
• łaciński: (1.1) Tocio, Tochium n
• łotewski: (1.1) Tokija ż
• malajalam: (1.1) ടോക്കിയോ (ṭōkkiyō)
• malajski: (1.1) Tokyo / توكيو
• malediwski: (1.1) ޓޯކިޔޯ (ṭōkiyō)
• maltański: (1.1) Tokjo
• mongolski: (1.1) Токио (Tokio)
• nepalski: (1.1) टोकियो (ṭokiyo)
• niderlandzki: (1.1) Tokio n
• niemiecki: (1.1) Tokio n
• norweski (bokmål): (1.1) Tokyo n
• nowogrecki: (1.1) Τόκιο n (Tókio), Τόκυο n (Tókyo)
• ormiański: (1.1) Տոկիո (Tokio)
• paszto: (1.1) توکيو (tōkyō)
• pendżabski: (1.1) ਟੋਕੀਓ (ṭokīo)
• perski: (1.1) توکیو (tokyo)
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) Tóquio m
• prowansalski: (1.1) Tòquio m
• rosyjski: (1.1) Токио m (Tokio)
• rumuński: (1.1) Tokio
• sanskryt: (1.1) टोक्यो (ṭokyo)
• serbski: (1.1) Токио / Tokio m
• sindhi: (1.1) ٽوڪيو (ṫōkyō)
• slovio: (1.1) Tokio / Токио
• słowacki: (1.1) Tokio n
• słoweński: (1.1) Tokio m
• sorani: (1.1) تۆکیۆ (tokyo)
• sycylijski: (1.1) Tochiu
• szwedzki: (1.1) Tokyo n
• tadżycki: (1.1) Токио / تاکیا / Tokio
• tagalski: (1.1) Tokyo
• tajski: (1.1) โตเกียว (tōkiɔ̄)
• tamilski: (1.1) தோக்கியோ (thoakkiyoa)
• tatarski: (1.1) Токио / Tokio / توكىئو
• telugu: (1.1) టోక్యో (ṭōkyō), టొక్యొ (ṭokyo)
• tetum: (1.1) Tókiu
• turecki: (1.1) Tokyo
• turkmeński: (1.1) Tokio / Токио
• tybetański: (1.1) དུང་ཅིན (duṅ.čin), ཏུང་ཅིན (tuṅ.čin), ཏུང་ཅིང (tuṅ.čiṅ)
• ujgurski: (1.1) توكيو / Tokyo / Токио
• ukraiński: (1.1) Токіо n (Tokio)
• urdu: (1.1) ٹوکیو m (ṭōkyō)
• uzbecki: (1.1) Tokio / Токио / تاكىئا
• walijski: (1.1) Tokyo
• węgierski: (1.1) Tokió
• wietnamski: (1.1) Tô-ky-ô, Đông Kinh
• włoski: (1.1) Tokyo ż
• zachodniopendżabski: (1.1) ٹوکیو (ṫōkyō)
• żmudzki: (1.1) Tuokėjs m

źródła:

1.  Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 19.
2. z Internetu

Tokio (język baskijski)

Tokio (1.1)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Tokio

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tokiotar

przym. tokiotar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Tokio (język czeski)

Tokio (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Tokio

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. tokijský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Tokio (esperanto)

Tokio (1.1)

morfologia:

toki•o

wymowa:

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

	ununombro	multenombro (virtuala)
nominativo	Tokio	Tokioj
akuzativo	Tokion	Tokiojn

(1.1) geogr. Tokio

odmiana:

(1.1) blm, 

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Tokio (język niemiecki)

Tokio (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtoːki̯oː]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das)[1] Tokio
dopełniacz	(des) Tokio Tokios
celownik	(dem) Tokio
biernik	(das) Tokio

(1.1) geogr. Tokio

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Wikibooks.pl, Użycie rodzajnika przy nazwach państw, miast i innych nazwach własnych

Tokio (język słowacki)

Tokio (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Tokio
dopełniacz	Tokia[2]
celownik	Tokiu
biernik	Tokio
miejscownik	Tokiu
narzędnik	Tokiom

(1.1) geogr. Tokio^[1]

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tokijčan m, Tokijčanka ż

przym. tokijský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1.  Názvy geografických objektov z územia mimo SR. Zoznam exoným., Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, s. 64.
2.  Hasło „Tokio” w: Pravidlá slovenského pravopisu, red. M. Považaj, Veda, Bratysława 2013 (wydanie IV), ISBN 978-80-224-1331-2.