Bełchatów

Bełchatów (język polski)

wymowa:

IPA: [bɛwˈxatuf], AS: [beu̯χatuf], zjawiska fonetyczne: wygł. ​^?/i

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Bełchatów
dopełniacz	Bełchatowa[1]
celownik	Bełchatowowi[1]
biernik	Bełchatów
narzędnik	Bełchatowem
miejscownik	Bełchatowie
wołacz	Bełchatowie

(1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Bełchatów w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Bełchatów i Wieluń leżą w województwie łódzkim.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Bełchatowie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bełchatowa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bełchatowa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bełchatowa • mieszkaniec / mieszkanka Bełchatowa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Bełchatowie • pochodzić z Bełchatowa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bełchatowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bełchatowianin m, bełchatowianka ż

przym. bełchatowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Бялхатаў m
• ukraiński: (1.1) Белхатув m

źródła:

1. Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 1397.