קוקן

czasownik nieprzechodni

(1.3) (o oknach itp.) wychodzić

czasownik zwrotny

(2.1) קוקן זיך → przeglądać się^[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) lm od: קוק
odmiana:: (1-2) lp איך קוק, דו קוקסט, ער / זי / עס קוקט ‖ lm מיר קוקן, איר קוקט, זיי קוקן ‖ fp האָבן + געקוקט
przykłady:
składnia:
kolokacje:: (1.1) קוקן אויף → patrzeć na + B.; (1.1) קוקן אין שפּיגל → patrzeć w lustro; (1.2) קוקן אויף → zważać / zwracać uwagę na + B.; (1.2) ניט קוקנדיק / געקוקט אויף → nie zważając / zwracając uwagi na + B., (po)mimo + D.; (1.3) קוקן אויף → wychodzić na + B.; (2.1) קוקן זיך אין שפּיגל → przeglądać się w lustrze^[1]
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. קוק, קוקעלע; czas. אויסקוקן
związki frazeologiczne:: קוקן קרום → patrzeć krzywo; קוקן און → (robić coś) a vista / z marszu
etymologia:: śwn. gücken, por. niem. gucken^[2]
uwagi:
źródła:

[1]
Hasło „смотреться” w: Моисей Альтерович Шапиро i in., Русско-еврейский (идиш) словарь, Русский язык, Moskwa 1984, s. 528.
[2]
Hasło „gucken” w: Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.

קוקן (jidysz)