- wymowa:
- IPA: [kʎi.ti.'ci] lub [kli.ti.ˈci]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) gram. wołacz
- odmiana:
- (1.1) lp D. κλητικής
- przykłady:
- (1.1) Η κλητική είναι η πτώση που χρησιμοποιούμε όταν καλούμε ή προσφωνούμε κάποιον ή κάτι. → Wołacz to przypadek, którego używamy, gdy wołamy kogoś lub coś albo gdy zwracamy się do kogoś lub czegoś.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. κλητεύω
- przym. κλητικός
- rzecz. γενική ż, ονομαστική ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zob. κλητικός
- uwagi:
- zob. ονομαστική - γενική - αιτιατική
- źródła: