κλητική

κλητική (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [kʎi.ti.'ci] lub [kli.ti.ˈci]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gram. wołacz

odmiana:

(1.1) lp D. κλητικής

przykłady:

(1.1) Η κλητική είναι η πτώση που χρησιμοποιούμε όταν καλούμε ή προσφωνούμε κάποιον ή κάτι. → Wołacz to przypadek, którego używamy, gdy wołamy kogoś lub coś albo gdy zwracamy się do kogoś lub czegoś.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. κλητεύω

przym. κλητικός

rzecz. γενική ż, ονομαστική ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. κλητικός

uwagi:

zob. ονομαστική - γενική - αιτιατική

źródła: