żebrak

Podobna pisownia: žebrák

żebrak (język polski)

żebrak (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʒɛbrak], AS: [žebrak] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żebrak	żebracy
dopełniacz	żebraka	żebraków
celownik	żebrakowi	żebrakom
biernik	żebraka	żebraków
narzędnik	żebrakiem	żebrakami
miejscownik	żebraku	żebrakach
wołacz	żebraku	żebracy

(1.1) ten, kto żebrze

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Pod kościołem siedzi żebrak i straszy końcem świata.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żebranina ż, żebractwo n, żebry lm nmos

forma żeńska żebraczka ż

czas. żebrać ndk., wyżebrać dk.

przym. żebraczy, żebracki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) beggar
• arabski: (1.1) شحاذ, متسول
• baskijski: (1.1) eskale, eskeko, erromes
• białoruski: (1.1) жабрак m
• bułgarski: (1.1) просяк m
• chorwacki: (1.1) prosjak m
• czeski: (1.1) žebrák
• duński: (1.1) tigger w
• esperanto: (1.1) almozulo, almozisto
• fiński: (1.1) kerjäläinen
• francuski: (1.1) mendiant m
• hiszpański: (1.1) mendigo m
• interlingua: (1.1) mendicante, mendico
• kaszubski: (1.1) skamżoch m, dżôd m
• kataloński: (1.1) captaire m
• kazachski: (1.1) қайыршы, тіленші
• litewski: (1.1) elgeta m, skurdžius m
• łaciński: (1.1) mendicabulum n, mendicus m, aeruscator m
• niemiecki: (1.1) Bettler m
• nowogrecki: (1.1) ζητιάνος m
• portugalski: (1.1) mendicante, braz. port. pedinte
• rosyjski: (1.1) попроша́йка m/ż
• serbski: (1.1) просјак
• slovio: (1.1) zxebrak (жебрак)
• suahili: (1.1) maskini
• szwedzki: (1.1) tiggare w
• turecki: (1.1) dilenci
• ukraiński: (1.1) жебрак m, ста́рець m
• węgierski: (1.1) koldus
• wilamowski: (1.1) bātłer m, fehter m
• włoski: (1.1) mendicante m

źródła: