Loading AI tools
Oficer Wojska Polskiego, pilot, kawaler Virtuti Militari Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Popławski (ur. 24 grudnia 1912 w Białej Podlaskiej, zm. 8 stycznia 2009 w Dartmouth) – podpułkownik pilot Wojska Polskiego, kawaler Virtuti Militari.
podpułkownik pilot | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
|
Syn Wacława i Aleksandry z domu Zalewska; miał czwórkę rodzeństwa. W Białej Podlaskiej ukończył szkołę powszechną, naukę kontynuował w szkole zawodowej w Brześciu, którą ukończył w 1933 r. Jako tokarz został zatrudniony w Podlaskiej Wytwórni Samolotów. W tym okresie odbył szkolenie w zakresie pilotażu w Lublinku. W 1934 r. został powołany do odbycia służby wojskowej, trafił do 5. pułku lotniczego. Ukończył szkołę lotniczą w Sadkowie, służył w eskadrze treningowej 5. pułku lotniczego. Następnie został przydzielony do 51. eskadry liniowej[1].
W sierpniu 1939 r. pełnił w pułku funkcję instruktora pilotażu; po wybuchu II wojny światowej wziął udział w walkach w składzie 55. samodzielnej eskadry bombowej. Po zakończeniu walk przedostał się na teren Łotwy, gdzie został internowany. Zbiegł z obozu na początku października i przez port Lipawa przedostał się łodzią na Gotlandię. Po zatrzymaniu przez Szwedów trafił do więzienia, gdzie podjął głodówkę. Został zwolniony z więzienia i udało mu się skontaktować z ambasadą polską w Sztokholmie. Następnie przez Norwegię przedostał się do Wielkiej Brytanii[2].
Zgłosił się do służy w Polskich Siłach Powietrznych, otrzymał numer służbowy RAF P-1528[3]. W Anglii odbył przeszkolenie na sprzęcie brytyjskim w bazach Eastchurch i Redhill i został przydzielony do dywizjonu 301. 23 czerwca 1941 r. był drugim pilotem Wellingtona (R1026 GR-R), który uległ katastrofie w Kirklington podczas powrotu z bombardowania Bremy. Zginęło dwóch członków załogi, Popławski z ciężkimi obrażeniami trafił do brytyjskiego szpitala, był też leczony w Polskim Szpitalu w Perth[4].
Pomimo obrażeń uczestniczył 16 lipca 1941 r. w obchodach Święta Lotnictwa Polskiego, które odbywały się na stacji RAF Swinderby. Generał Władysław Sikorski promował Zygmunta Popławskiego, leżącego na noszach, na stopień podporucznika[5]. Został też wtedy odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari. Powrócił do latania bojowego. W roku 1943 r. został przydzielony, w stopniu porucznika-pilota, do dywizjonu 304 na stanowisko adiutanta. W tym dywizjonie wykonał kolejne 20 lotów bojowych. Latał nad Bremę, Rostock, Hamburg, Osnabrück, Cherbourg, Brest oraz Bologne. W 1945 r. powrócił do macierzystego dywizjonu 301, następnie został przeniesiony znów do dywizjonu 304. Tam też zakończył służbę w stopniu kapitana. Po demobilizacji pozostał w Wielkiej Brytanii, w 1948 r. wyemigrował do Kanady i zamieszkał w Hamilton. W 1987 r. powrócił do Anglii, w 2003 r. przeniósł się do Dartmouth. Zmarł 8 stycznia 2009 r. w Domu Opieki św. Wincentego[2]. Został pochowany na Mount Olivet Cemetery w Halifax[6].
W 1937 r. poślubił Jadwigę z domu Linkiel, z którą miał syna Zygmunta. 28 listopada 1944 r. ożenił się z Sylvią Mitchell, z którą miał synów Mariana i Andrzeja[1].
Za swą służbę otrzymał odznaczenia[7]:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.