Zygmunt Aleksander Wnęk

Zygmunt Aleksander Wnęk (ur. 17 lipca 1918 w Kołomyi, zm. 15 sierpnia 1944 w Jort) – podporucznik broni pancernych Polskich Sił Zbrojnych.

Zygmunt Aleksander Wnęk

podporucznik broni pancernych
Data i miejsce urodzenia	17 lipca 1918 Kołomyja
Data i miejsce śmierci	15 sierpnia 1944 Jort
Przebieg służby
Lata służby	do 1944
Siły zbrojne	Wojsko Polskie we Francji Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	1 Pułk Pancerny
Stanowiska	dowódca patrolu
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: kampania francuska operacja Overlord †
Odznaczenia

Zygmunt Aleksander Wnęk

Życiorys

Zygmunt Aleksander Wnęk urodził się 17 lipca 1918 roku w Kołomyi, w rodzinie Piotra, komisarza Policji Państwowej, legionisty, odznaczonego Krzyżem Obrony Lwowa i Odznaką Honorową „Orlęta Lwowskie”^[1]. Był absolwentem Państwowego Gimnazjum im. Króla Kazimierza Jagiellończyka w Kołomyi^[2]. Już w czasach edukacji aktywnie uczestniczył w krzewieniu kultury sportowej w Polsce. Posiadał Państwową Odznakę Sportową. Był druhem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Kołomyi.

Po wkroczeniu wojsk sowieckich we wrześniu 1939 roku opuścił Polskę i znalazł się we Francji. W 1940 wziął udział w kampanii francuskiej, w czasie której wyróżnił się odwagą i męstwem. Był oficerem o wysokich kwalifikacjach wojskowych i dużej odwadze zeznał jego dowódca mjr Roman Proszek. 27 sierpnia 1943 roku został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po upadku Francji znalazł swoje miejsce w formującej się od lutego 1942 roku w Wielkiej Brytanii 1 Dywizji Pancernej generała Stanisława Maczka.

Był dowódcą patrolu w plutonie rozpoznawczym szwadronu dowodzenia 1 pułku pancernego^[3]. Poległ 15 sierpnia 1944 roku, w czasie bitwy pod Falaise, prowadząc rozpoznanie przeprawy przez Dives między Jort a Vandeuvre, na lewym skrzydle pułku. Pochowany na cmentarzu wojennym Langannerie w Normandii^[4][1]. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari^[5][6].