Zespół kościoła św. Jana Chrzciciela w Prandocinie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zespół kościoła św. Jana Chrzciciela w Prandocinie – zespół zabytków znajdujący się w Prandocinie, w gminie Słomniki, w powiecie krakowskim, województwie małopolskim.
A-284, A-702 s.39 z dnia 30.12.1960, 9.11.1995 | |
kościół parafialny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość |
32-090 Słomniki Prandocin 54 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Położenie na mapie gminy Słomniki | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |
50°15′45,500″N 20°05′25,400″E | |
Strona internetowa |
Zespół zabytków – w skład którego wchodzi: kościół z początku XII wieku, dzwonnica oraz plebania – wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[1].
Kościół w stylu romańskim wybudowany został w 1. ćwierci XII wieku i od początku otaczał go cmentarz[2]. Fundatorem świątyni był prawdopodobnie protoplasta rodu Odrowążów, komes Prandota Stary[3].
W 1222 roku biskup krakowski Iwo Odrowąż przekazał patronat nad prebendami opactwu cystersów w Mogile[2].
W 1235 roku podczas wyprawy księcia Konrada Mazowieckiego przeciwko księciu krakowskiemu Bolesławowi Wstydliwemu i jego opiekunowi księciu śląskiemu Henrykowi Brodatemu kościół zamieniono w warownię obsadzoną przez wojska księcia, a wokół świątyni usypano wały widoczne jeszcze w XIX wieku[4]. Tak pisze o tym Jan Długosz: ...zamienił na warownię kościół św. Andrzeja pod zamkiem krakowskim, który jako nie zamknięty w obrębie murów miasta Krakowa uchodził wtedy jeszcze za podmiejski, także kościół w Prandocinie, kolegiatę w Skalbmierzu i klasztor jędrzejowski, a te cztery miejsca po umieszczeniu tam silnej załogi zaopatrzył w broń i żywność. Pierwszy to spośród książąt, który poważywszy się sprofanować święte budowle i oddać je na cele wojenne, przekazał ten haniebny zwyczaj jako gorszący przykład dla następców... (Jan Długosz, Roczniki, księga szósta AD 1235)[5] .
Budynek murowany z ciosów piaskowca, orientowany, jednonawowy, kryty stropem, pierwotnie posiadał dwie apsydy. Przy jednej ze ścian bocznych zachował się portal romański (częściowo zrekonstruowany). Pierwotnie wejście znajdowało się przez portal od południa[2]. W latach 1480–1490 w miejscu rozebranej apsydy ołtarzowej postawiono większe, gotyckie prezbiterium z cegły, zamknięte ścianą prostą dekorowaną zendrówką. Wieżę ośmioboczną nad apsydą zachodnią (zobacz) nadbudowano w związku z częściową inkastelacją budowli[3][5] . Wieża, w której są dwie empory podparte kolumnami, nakryta jest hełmem barokowym[4]. W XVIII wieku obniżono wieżę po zniszczeniu przez burzę[2]. W wieży zachowało się okienko strzelnicze.
Wolno stojąca dzwonnica drewniana pochodzi z XIX wieku.
Budynek murowany, parterowy pochodzi z XX wieku.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.