Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z21 Wilhelm Heidkamp – niemiecki niszczyciel typu 1936 (Diether von Roeder) z okresu II wojny światowej, zatopiony w 1940 w bitwie pod Narwikiem.
 | |
| Historia | |
| Stocznia |
Deschimag, Brema |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby | |
| Zatopiony | |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa: 2411 t |
| Długość |
125 m |
| Szerokość |
11,8 m |
| Zanurzenie |
4,3 m |
| Napęd | |
| 2 turbiny parowe o mocy 70 000 KM, 6 kotłów parowych, 2 śruby | |
| Prędkość |
38 węzłów |
| Zasięg |
2020 Mm przy 19 w |
| Uzbrojenie | |
| 5 x 127 mm (5xI), 4 x 37 mm plot (2xII), 6 x 20 mm plot (6xI), 8 wt 533 mm (2xIV), 18 bg, miny - szczegóły poniżej | |
| Załoga |
323 |
Zamówiony wraz z innymi okrętami tego typu 6 stycznia 1936, położenie stępki – 15 grudnia 1937, wodowanie – 20 sierpnia 1938, wejście do służby – 20 czerwca 1939. Zbudowany w stoczni Deschimag AG w Bremie (numer stoczniowy W924). W systemie oznaczeń niemieckich niszczycieli miał przydzielony numer Z21 (rzadko używany w oficjalnych dokumentach), przed wojną nosił numer burtowy 43. Budowa kosztowała 12,87 mln Reichsmark[1].
Nazwę nadano mu na cześć niemieckiego starszego mata krążownika liniowego "Seydlitz" z I wojny światowej, który w bitwie na Dogger Bank uratował okręt przed wybuchem po trafieniu, zatapiając komorę amunicyjną.
Po wybuchu II wojny światowej działał na Morzu Północnym. Od 10 września 1939 był okrętem flagowym Dowódcy Torpedowców (FdT), przemianowanego 26 października 1939 na Dowódcę Niszczycieli (FdZ – Führer der Zerstörer, był nim Günther Lütjens, potem Friedrich Bonte). Od października 1939 do lutego 1940 uczestniczył w czterech nocnych operacjach stawiania zagród minowych na wodach angielskich, będąc jednym z najaktywniejszych niemieckich niszczycieli na tym polu[1]:
W nocy 9/10 lutego 1940 osłaniał z niszczycielami "Theodor Riedel" i "Hermann Schoemann" operację stawiania min przez "Friedrich Eckold", "Richard Beitzen", "Max Schultz", "Bruno Heinemann", "Wolfgang Zenker" i "Erich Koellner". W dniach 18-20 lutego wraz z "Karl Galster" eskortował pancerniki "Scharnhorst" i "Gneisenau" i krążownik "Admiral Hipper" w operacji przeciw żegludze między Szetlandami a Norwegią, bez większych sukcesów[1].
Wziął następnie udział w inwazji na Norwegię (operacji Weserübung), w grupie zajmującej Narwik, przewożąc tam strzelców górskich, będąc okrętem flagowym dowodzącego tą grupą komandora Friedricha Bonte. 9 kwietnia 1940 storpedował i zatopił pod Narwikiem norweski pancernik obrony wybrzeża "Eidsvold". 10 kwietnia 1940 o 5.35 rano, na początku bitwy pod Narwikiem, stojąc w przystani w Narwiku został trafiony jedną torpedą brytyjskiego niszczyciela "Hardy", która spowodowała detonację własnych torped i zniszczenie części rufowej. Ciężko uszkodzony okręt został przycumowany do neutralnego parowca, lecz następnie przewrócił się i zatonął 11 kwietnia 1940 (straty ogółem: 83 ludzi, w tym komandor Bonte)[2].
Historia konstrukcji i opis okrętu – w artykule niszczyciele typu 1936.
Dowódcy:
Uzbrojenie i wyposażenie:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
