Loading AI tools
uczelnia wyższa w USA Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uniwersytet Yale[2] (ang. Yale University) – amerykański uniwersytet niepubliczny w mieście New Haven, w stanie Connecticut, jeden z najbardziej prestiżowych na świecie, należący do Ligi Bluszczowej, przodujący w rankingach kierunków prawniczych i humanistycznych.
Sterling Law Building, w którym mieści się Yale Law School | |
Dewiza |
Lux et veritas (Światłość i prawda) |
---|---|
Data założenia |
1701 |
Typ | |
Patron | |
Państwo | |
Stan | |
Adres | |
Liczba pracowników • naukowych |
|
Liczba studentów |
12 336 (2014)[1] |
Rektor |
Peter Salovey |
Członkostwo | |
Drużyna sportowa |
Yale Bulldogs |
Położenie na mapie Connecticut | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych | |
41°18′40″N 72°55′36″W | |
Strona internetowa |
Założony w 1701, jest trzecim pod względem wieku uniwersytetem amerykańskim (po Uniwersytecie Harvarda oraz College of William & Mary). Początkowo nosił nazwę Collegiate School of Connecticut. Obecna nazwa instytucji pochodzi od nazwiska Elihu Yale’a, który w 1718 podarował uczelni towary o wartości 562 funtów szterlingów, co na początku XVIII wieku było pokaźną sumą[3]. Status uniwersytetu (i nazwę Yale University) placówka zyskała w 1887, na mocy ustawy Zgromadzenia Ogólnego Connecticut – wcześniej, od 1718, był to Yale College (pełna nazwa: The President and Fellows of Yale College, in New Haven).
Uczelnia w momencie powstania znajdowała się w Killingworth (w domu pierwszego rektora, na terenie obecnego Clinton), potem została przeniesiona do Saybrook, następnie do Wethersfield i ostatecznie, w 1716, do New Haven.
Uniwersytet Yale jest drugą (po Uniwersytecie Harvarda) pod względem kapitału żelaznego (endowment) amerykańską instytucją akademicką, dysponując w 2018 majątkiem równym około 30 mld dolarów[4].
Ponad tuzin bibliotek i oddziałów bibliotecznych zawiera 15 mln woluminów (trzeci co do wielkości zespół bibliotek akademickich w Stanach Zjednoczonych).
Studenci czteroletniego kolegium, znanego jako Yale College[a], są podzieleni – wzorem uniwersytetów w Cambridge i Oksfordzie – na dwanaście mniejszych kolegiów, zwanych residential colleges, w celu stworzenia mniejszych wspólnot administracyjno-społecznych. Każde z nich ma oddzielny budynek, swojego administratora (master) i dziekana do spraw studenckich (dean), stowarzyszonych profesorów, drużyny sportowe oraz herb. Kolegia te mają zwykle nazwy sławnych lub hojnych absolwentów.
Oprócz czteroletniego Yale College w skład uniwersytetu wchodzą także uczelnie magisterskie, tzw. graduate schools. Podział ten wynika ze struktury wyższego nauczania w Stanach Zjednoczonych, które zwykle dzieli się na czteroletni program prowadzący do uzyskania bachelor’s degree (więcej niż licencjat, lecz mniej niż magister), 2- lub 3-letni dla master’s degree (magister, na przykład Master of Arts) oraz kilkuletni doktorat.
Szkoły te są oddzielnymi jednostkami administracyjnymi i tworzą one wspólnie Uniwersytet Yale.
Uniwersytet jest zaliczany do najlepszych placówek edukacyjnych na świecie, zawsze zajmuje miejsca w pierwszej dwudziestce wszelakich rankingów wyższych uczelni, zarówno w skali amerykańskiej, jak i globalnej, tak w klasyfikacjach ogólnych, jak i w poszczególnych dziedzinach nauki.
Akademicki Ranking Uniwersytetów Świata, opracowywany corocznie przez Uniwersytet Jiao Tong w Szanghaju, jest jednym z najpopularniejszych globalnych rankingów akademickich na świecie. Uniwersytet Yale został w 2005 sklasyfikowany na 11. miejscu (łącznie notowano 500 uczelni wyższych ze wszystkich kontynentów).
Times Higher Education–QS World University Ranking, sporządzany przez Times Higher Education i Quacquarelli Symonds, w 2005 umieścił Uniwersytet Yale na 7. miejscu w zestawieniu globalnym, na 5. w Stanach Zjednoczonych, a w naukach humanistycznych i sztuki na światowym 5. miejscu, w naukach społecznych na 6.
Uniwersytet należy do NCAA Division I i wraz z innymi uczelniami z Ligi Bluszczowej tworzy odrębną konferencję w ramach tych rozgrywek. Posiada łącznie 35 zespołów w różnych dyscyplinach. Wszystkie one występują pod nazwą Yale Bulldogs, a ich kolorem jest niebieski. Jako jedne z bardzo nielicznych w Dywizji I, uczelnie Ligi Bluszczowej nie oferują stypendiów sportowych. Tym samym wszyscy reprezentanci uczelni są jednocześnie normalnymi studentami, którzy musieli przejść taki sam ostry proces selekcji, jak ich koledzy spoza drużyn.
Największym obiektem sportowym należącym do uczelni jest stadion Yale Bowl, mieszczący ponad 64 tysiące widzów i używany głównie do meczów futbolu amerykańskiego.
Uniwersytet Yale ma wśród swych absolwentów 16 sędziów Sądu Najwyższego, 41 senatorów, 22 gubernatorów, 18 członków najwyższej centralnej administracji, 3 amerykańskich dyplomatów i wielu innych sławnych ludzi, aktywistów, ideologów, którzy odcisnęli piętno na światowej i amerykańskiej polityce i życiu.
Od lat siedemdziesiątych absolwenci tej uczelni zajmowali najwyższe stanowiska polityczne. Od 1981 do 2009 jej absolwent był w fotelu prezydenta lub wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych. Na Uniwersytet Yale uczęszczali:
Na Uniwersytecie Yale studiował także kandydat Partii Demokratycznej na prezydenta John Kerry oraz sekretarz stanu Hillary Clinton.
Oprócz tego studiowali tam: prezydent Meksyku Ernesto Zedillo, premier Turcji Tansu Çiller, prezydent Niemiec Karl Carstens i premier Włoch Mario Monti.
Innymi znanymi osobami związanymi z tą uczelnią jako absolwenci są John Ashbery (poeta), Lukas Foss (kompozytor, dyrygent) Jeffrey Hamburger (historyk sztuki), Stanley Milgram (psycholog społeczny), Tomas Venclova (poeta, literaturoznawca), jak również zdobywczynie dwóch Oscarów, amerykańskie aktorki Meryl Streep i Jodie Foster. Przed II wojną światową na uczelni wykładała Hortense Powdermaker.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.